මුල් - ශ්‍රීමත් පොන්නම්බලම් රාමනාදන් - "MUL" - Sir Ponnambalam Ramanathan - பொணம்பலம் ராமநாதந்

By: Lanka Journalist on November 09, 2019 / comment : 0 Lanka Journalist, video

මැතිවරණ ඉතිහාසයේ රස මුසු තැන්

By: Lanka Journalist on November 03, 2019 / comment : 0 bbc sinhala, history, Lanka Journalist

ඩොනමෝර් ආණ්‌ඩුක්‍රමය යටතේ 1931 දී ප්‍රථම රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභාව පිහිටවනු ලැබූ අතර ඊට පෙර සියවසක්‌ පමණ ක්‍රියාත්ම වූයේ ව්‍යවස්‌ථාදායක සභාවන්ය. 1921 වන විට ව්‍යස්‌ථාදායක සභාව නිලලත් මන්ත්‍රීන් 14 දෙනෙකුගේ හා නිල නොලත් මන්ත්‍රීන් 23 දෙනකුගෙන් යුක්‌ත විය. නිලලත් මන්ත්‍රීන් සියල්ලෝම විදේශිකයෝ වූහ. සෙසු මන්aත්‍රීන් තේරීමත් පත්කිරීමත් සිදු වූයේ වාර්ගික පදනමකින් මිස පළාත් හෝ කොට්‌ඨාස නියෝජන වන පරිද්දෙන් නොවේ. පසු කාලයේ මෙන් නොව එකල ඡන්ද බලය හිමිවී තිබුණේ වත්පොහොසත් උගත් උදවියට පමණි. එම සභාවේ ලාංකිකයන්ට හඬක්‌ හෝ බලයක්‌ නොවීය. දේශීය මන්ත්‍රීන්ට පැවැති මෙම නිෂ්පල තත්ත්වයෙන් මිදී ඔවුන්ට ද නාමමාත්‍ර හෝ සීමිත මට්‌ටමේ බලතල ලබා ගැනීමේ අටියෙන් වරප්‍රසාදලත් උගත් ලාංකික පිරිසක්‌ ආණ්‌ඩුක්‍රම ප්‍රතිශෝධනයක්‌ ඉල්ලා ව්‍යාපාරයක්‌ ඇරඹූහ.

ලංකා ජාතික සංගමය, උඩරට සංගමය හා ලංකා ප්‍රතිසංස්‌කරණවාදි ව්‍යාපාරය මෙහිලා ප්‍රමුඛස්‌ථානය ගත්තේය. මෙම උද්ඝෝෂණවලින් පසු ව්‍යවස්‌ථායක මණ්‌ඩලයේ මන්ත්‍රි සංඛ්‍යාව නිල නොලත් මන්ත්‍රීන් 37 කින් හා නිලලත් මන්ත්‍රීන් 12 කින්ද යුක්‌තව 49 දක්‌වා වැඩි කෙරිණි. ව්‍යවස්‌ථාදායක මණ්‌ඩලයේ සභාපති ධුරයට ආණ්‌ඩුකාරයා දැරූ අතර ශ්‍රීමත් ඡේම්ස්‌ පීරිස්‌ මහතා පත්විය. පෙරසේම මෙම මණ්‌ඩලයට ද සභිකයන් තෝරා පත්කරන ලද්දේ වාර්ගික පදනමක්‌ මතය.

1931 දී සිදු කරන ලද ආණ්‌ඩු කම සංශෝධනයෙන් ව්‍යවස්‌ථාදායක මණ්‌ඩලය අහෝසිවී ඒ වෙනුවට රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභාව බිහිවිය. දැදිගම මන්ත්‍රී ඒ. එස්‌. මොලමුරේ මහතා එහි ප්‍රථම සභාපති ධුරයට පත්විය.

දෙවන රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභා මැතිවරණය 1936 දී පැවැත්විණි. මෙම මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වූවන් මෙන්ම පත් වූවෝද බෙහෙවින් ඉහළ ප්ලැන්තියේ උගතුන් වූ අතර මහජන මුදලින් හෝ අයථා ක්‍රමවලින් හෝ අල්ලස්‌ ගැනීමෙන් හෝ නඩත්තුවීමට අවශ්‍යතාවත් නැති තරාතිරමේ අය වූහ.

1936 දී රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභාවට පහත සඳහන් මන්ත්‍රීවරු තේරී පත්වූහ. උතුරු කොළඹ නේසම් සරවනමුත්තු මහත්මිය, මැද කොළඹ එවකට කම්කරු සමිති නායකයෙක්‌ වූ ඒ. ඊ. ගුණසිංහ, දකුණු කොළඹ ඒ. පී. ද සොයිසා, මිනුවංගොඩ පසුව අගමැති වූ ඩී. එස්‌. සේනානායක, මීගමුව වාසලමුදලි ඒ. ඊ. රාජපක්‍ෂ, ගම්පහ ඩී. පී. ජයසූරිය, කැලණිය ශ්‍රීමත් ඩී. බී. ජයතිලක, වේයංගොඩ පසුව අගමැති වූ එස්‌. ඩබ්ලිව්. ආර්. ඩී. බණ්‌ඩාරනායක, අවිස්‌සාවේල්ල බොරලුගොඩ සිංහයා නමින් විරුදාවලිලත් පිලිප් ගුණවර්ධන, පානදුර ඩී. එස්‌. ද පොන්සේකා, හොරණ ඒ. පී. ජයසූරිය, මතුගම නිදහස්‌ අධ්‍යාපනයේ පියා වශයෙන් සැලකෙන සී. ඩබ්ලිව්. ඩබ්ලිව්. කන්නංගර, මහනුවර ජෝර්ඡ් ඊ ද සිල්වා, මාතලේ බී. එච්. අලුවිහාරේ, ගලගෙදර ඒ. ඊ. නුගවෙල දුම්බර ඒ. රත්නායක, ගම්පල ආර්. එස්‌. එස්‌. ගුණවර්ධන, හැටන් කේ. නඩේස අයියර්, තලවාකැලේ එස්‌. පී. වෛතිලිංගම්. නුවරඑළිය ඊ. ඩබ්ලිව්. අබේගුණසේකර, ගාල්ල එච්. ඩබ්ලිව්. අමරසූරිය, බලපිටිය රාජනීතිඥ ප්‍රැන්සිස්‌ ද සොයිසා, උඩුගම නීල් හේවාවිතාරණ, වැලිගම ඩේවිඩ් වනිගසේකර, මොරවක ආර්. සී. කන්නංගර, මාතර රාජා හේවාවිතාරණ, හම්බන්තොට ඩී. එම්. රාජපක්‍ෂ, යාපනය ඒ. මහදේවා, කයිට්‌ස්‌ ඩබ්ලිව්. දොරේසාමි, පේදුරුතුඩුව ජී. ජී. පොන්නම්බලම්, කන්කසන්තුරේ එස්‌. නඩේසන්, මන්නාරම - මුලතිව් ආර්. ශ්‍රී පද්මනාදන්, මඩකලපුව දකුණ එස්‌. ඩී. කනගරත්නම්. ත්‍රිකුණාමල - මඩකලපුව ඊ. ආර්. තම්බිමුත්තු, කුරණෑගල පසුව අගමැති වූ ශ්‍රීමත් ජෝන් කොතලාවල, පුත්තලම ඡේ. එච්. ඉලංගතිලක, නාරම්මල එඩ්මන්ඩ් සමරක්‌කොඩිගේ පියා, සිරිපාල සමරක්‌කොඩි, කටුගම්පල ආර්. එස්‌. තෙන්නකෝන්, හලාවත ඒ. සී. එස්‌. කොරයා, අනුරාධපුර එච්. ආර්. ෆ්‍රSමන්, බදුල්ල, ඩී. එස්‌. එච්. කොතලාවල. බණ්‌ඩාරවෙල, ඩී. ඩී. ගුණසේකර, බිබිලේ ඡේ. සී. රඹුක්‌පොත, රත්නපුර ජයවීර කුරුප්පු, කෑගල්ල හැරිස්‌ රත්වත්ත, දැදිගම පසුව අගමැති වූ ඩී. එස්‌. ගේ පුත් ඩඩ්ලි සේනානායක, රුවන්වැල්ල ආචාර්ය එන්. එම්. පෙරේරා, බලංගොඩ එච්. ඒ. ගුණසේකර.

වසන්ත කුමාර කේත්හේන

ජනාධිපතිවරණ ආවර්ජනා - වික්ටර් අයිවන්

By: Lanka Journalist on October 27, 2019 / comment : 0 Lanka Journalist, old sri lanka, politics

2010 ජනාධිපතිවරණය අභ්‍යන්තර යුද්ධය අවසන්වීමෙන් පසුව එම යුද්ධයේ පළමු පෙළේ වීරයන් දෙදෙනකු අතර කෙරුණු රාජකීය සටනක් ලෙස සැලකිය හැකි අතර එම තරගයෙන් යුද්ධයට යුද්ධමය වශයෙන් නායකත්වය දුන් ජෙනරාල් ෆොන්සේකා පරාජය කිරීමට යුද්ධයට දේශපාලන අර්ථයෙන් නායකත්වය දුන් මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා සමත් විය. 2015 ජනාධිපතිවරණයේදී ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ පරාජයට පත්වූයේ සම තත්ත්වයෙහි ලා සැලකිය හැකි බලවත් නායකයෙකුට නොව, පොළොන්නරුවේ පුංචි මිනිසකුටය.

අභ්‍යන්තර යුද්ධය ප‍්‍රධාන පෙළේ යුද වීරයන් තුන්දෙනකු නිර්මාණය කොට තිබුණි. අනුපිළිවෙළ අනුව ඒ මහින්ද රාජපක්ෂ, ජෙනරාල් ෆොන්සේකා හා ගෝඨාභය රාජපක්ෂය. ජෙනරාල් ෆොන්සේකා මහින්ද රාජපක්ෂ අතින් පරාජයට පත්වූ අතර, මහින්ද රාජපක්ෂ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන අතින් පරාජයට පත්විය. මේ ජනාධිපතිවරණයේ උරගා බැලීමකට ලක්වෙමින් සිටින්නේ තුන්වැනි වීරයා ලෙස සැලකිය හැකි ගෝඨාභය රාජපක්ෂය.

අභ්‍යන්තර යුද්ධය අවසන් කරන අවස්ථාව වන විට අවුරුදු 30ක් තරම් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ පැවති ප‍්‍රචණ්ඩ අරගල විසින් ඇති කර තිබූ අශීලාචාර වටපිටාව රාජ්‍යයද, සමාජ ක‍්‍රමයද උපරිම මට්ටමකට ජරාජීර්ණ හා බෙලහීන තත්ත්වයකට පත් කොට තිබුණි. එහෙත් එවැනි ඛේදජනක තත්ත්වයට පත්ව තිබූ රාජ්‍ය හා සමාජ ක‍්‍රමය ප‍්‍රතිනිර්මාණය කරගැනීමට අවශ්‍ය ඉදිරි දැක්මක් ලංකාවේ පාලක පක්ෂයට නැති තත්ත්වයක් තුළ ලංකාව ලොකු අරාජික තත්ත්වයකට තල්ලූ වී යෑම නොවැළැක්විය හැකි බව මාගේ කියවීම වී තිබුණු අතර මා ඒ ගැන ඒ කාලයේදීම ඒ ගැන ලිඛිතව හා වාචිකව අදහස් පළ කළා පමණක් නොව 2011දී මා ඒ ගැන පොතක් ද ලියා පළ කළෙමි.

සරත් ෆොන්සේකා

2015 ජනාධිපතිවරණයේදී මහින්දට එරෙහිව තරග කරන තරගකරුවා ජෙනරාල් ෆොන්සේකා විය හැකි බව ඔහුගේ අපේක්ෂකත්වය ප‍්‍රසිද්ධියට පත්වන්නට කලකට පෙර මා දැන සිටියෙමි. ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ ඒ ගැන හිතන්නේ කෙසේද යන්න දැනගැනීමේ කුතුහලයක් මට තිබුණු අතර ජනාධිපතිවරයා මා අමතා දුරකතනයෙන් කතා කළ අවස්ථාවකදී මා ඒ ගැන ජනාධිපතිවරයාගෙන් ප‍්‍රශ්න කළෙමි. ජෙනරාල් ෆොන්සේකා ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයේදී ඔබේ ප‍්‍රතිවාදී අපේක්ෂකයා වුවහොත් විය හැක්කේ කුමක්දැයි මම ජනාධිපතිවරයාගෙන් ප‍්‍රශ්න කළෙමි.

මගේ කතාව ජනාධිපතිවරයාගේ උනන්දුවට හේතු වුවද ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා තමන්ට එරෙහිව තරග කරනු ඇතැයි ජනාධිපතිවරයා විශ්වාස කළේ නැත. හැම බදාදාවකම ත‍්‍රිවිධ හමුදාපතිවරුන් හා ඔහුගේ බිරියන් මා සමග දහවල් ආහාර ගන්නවා යැයි ජනාධිපතිවරයා කීවේය. දුක්ගැනවිලි තිබෙනවා නම් ඒවා මට කියන්න පුළුවන් මට කියන්න බැරි නම් ශිරන්තිට කියන්න පුළුවන්. මම ත‍්‍රිවිධ හමුදාපතිවරුන්ට ලොකු පිළිගැනීමක් ලබා දුන්නා. ලංකාවට එන රාජ්‍ය නායකයන් සඳහා පවත්වන ලද හැම භෝජන සංග‍්‍රහයකටම ඔවුන්වත් ගෙන්වා ගන්නවා යැයි කියමින් ජනාධිපතිවරයා “ මම විශ්වාස කරන්නේ නැහැ. සරත් ෆොන්සේකා එහෙම කරයි කියා” කියමින් කථාව අවසන් කළේය.

ඉන් දින කිහිපයකට පසුව ජනාධිපතිවරයා නැවත මට දුරකතනයෙන් කතා කළේය. මට මතක ඇති ආකාරයට ඔහු කතාව ආරම්භ කළේ ”ඔයා පුදුම කෙනෙක් නේ.” වැනි යෙදුමකිනි. ජනාධිපතිවරයා එහිදී කියන ලද ආකාරයට මගේ කතාවෙන් පසුව ජනාධිපතිවරයා සරත් ෆොන්සේකා තමන්ට එරෙහිව තරග කරන්නට යන්නේද කියන ප‍්‍රශ්නය ගැන ගෝඨාභයගෙන්ද ඔත්තු සේවා ප‍්‍රධානීන්ගෙන්ද ජනාධිපතිවරයා විසින් කරුණු විමසා තිබේ. සරත් ෆොන්සේකා තරග කරන්නට යන බව ඒ කිසිවකු දැන සිට නැත. ජනාධිපතිවරයා මට කතා කර තිබෙන්නේ ජෙනරාල් ෆොන්සේකා තරග කරන්නට තීරණය කරගෙන තිබෙන බව හරියටම දැනගැනීමෙන් පසුවය. ජනාධිපතිවරයා එම සංවාදය අවසන් කළේ ”සරත් ෆොන්සේකා තරග කරන්න යන බව ගෝඨා දන්නෙත් නැහැ. ඔත්තු සේවා දන්නෙත් නැහැ. ඒත් වික්ටර් අයිවන් දන්නවා.” යන කියමිනි.

මම එම සංවාදය එතැනින් අවසන් කරන්නට ඉඩ නොදී මගේ කුතුහලයට හේතුවී තිබෙන තවක් ප‍්‍රශ්නයක් ජනාධිපතිවරයා වෙත ඉදිරිපත් කළෙමි. සාමාන්‍යයෙන් සේවයේ සිටින හමුදාපතිවරයකුට මැතිවරණයට තරග කළ හැක්කේ සේනාධිනායකයා වශයෙන් ඒ සඳහා ජනාධිපතිවරයාගේ අනුමැතිය ලැබේ නම් පමණය. ඔහු තරග කරන්නට අවශ්‍ය අනුමැතිය දෙන්නේ දැයි මම ජනාධිපතිවරයාගෙන් අසා සිටියෙමි. ”ඔව්, අනුමැතිය දෙනවා. එයා දිනුවොත් මට දෙයියන්ගෙ පිහිටයි. මම දිනුවොත් එයාට දෙයියන්ගෙ පිහිටයි” යන්න ජනාධිපතිවරයා දෙන ලද ක්ෂණික පිළිතුර විය. තමන්ට මුහුණ දෙන්නට සිදුවන අවදානම නොතකා ෆොන්සේකාට තරග කරන්නට ඉඩදීම නිර්ණය මගේ ගෞරවයට හේතුවූ බව කිව යුතුය.

2010 ජනාධිපතිවරණය

ජෙනරල් ෆොන්සේකා අභ්‍යන්තර යුද්ධයේ ජයග‍්‍රහණය සඳහා ඉතා වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කර තිබුණි. ඒ ගැන මා තුළ ඔහු කෙරෙහි ලොකු ගෞරවයක් තිබුණද යුදබිමේ සිට උණු උණුවේ දේශපාලන බිමට කඩා වැදී ජනාධිපතිවරණයට තරග කිරීම යහපත් දෙයක් ලෙස මට පෙනුණේ නැ. මිලිටරි මනසක් යුද සේවයට අවශ්‍ය වුවත්, රාජ්‍ය පාලකයකුට තිබිය යුත්තේ මිලිටරි මනසක් නොව සිවිල් මනසකි. ජෙනරාල් ෆොන්සේකා වැන්නකු රටේ නායකයා වනවා නම් විය යුත්තේ කලක් සිවිල් දේශපාලනයේ යෙදී සිවිල් මනසක් ඇතිකර ගැනීමෙන් පසුව යන්න මා දරන ලද මතය විය. මා මගේ මතය ප‍්‍රසිද්ධියේ පළ කරන ලද අතර මාගේ ගණන් බැලීම වූයේ රටේ පැවති ජනප‍්‍රිය විශ්වාසයන්ට වෙනස්ව මේ දෙදෙනා අතර තරගයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ පහසු ජයක් හිමිකරගනු ඇති බවය.

එක්සත් ජාතික පක්ෂය 2010 ජනාධිපතිවරණයට තරග නොකොට යුද්ධය ජයගත් නායකයාට නිතරග ජයග‍්‍රහණයක් ලබා දුන්නේ නම් එය රටේ යහපතට හේතුවන්නට ඉඩ තිබුණා සේ ම එම පක්ෂයේ යහපතටද හේතුවන්නට ඉඩ තිබුණි. මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා යුද ජයග‍්‍රහණයෙන් හිමිකරගෙන සිටි ජනප‍්‍රසාදයේ තරම අනුව ඒ අවස්ථාවේදී ඔහු පරාජය කිරීමේ ඇත්ත හැකියාවක් එජාපයට නොතිබුණේය. ඒ බව තේරුම් ගෙන මහින්ද ලබා ගත් යුද ජයග‍්‍රහණයට දක්වන උපහාරයක් ලෙස එම ජනාධිපතිවරණයට අපේක්ෂකයකු ඉදිරිපත් නොකොට මහින්දට නිතරග ජයග‍්‍රහණයක් ලබා දුන්නේ නම් හා ඒ වෙනුවෙන් මහින්දගෙන් දේශපාලන ප‍්‍රතිසංස්කරණ ඉල්ලා සිටින තැනට ගියේ නම් එජාප ඡන්ද පදනමේ බිඳ වැටීමක් ඇති නොවන්නට ඉඩ තිබුණා සේ ම බලවත් පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායමක් පවත්වාගෙන යෑමේ හැකියාවද එම පක්ෂයට ලැබෙන්නට ඉඩ තිබුණි. එසේ වී නම් විරුද්ධ පක්ෂය හා ආණ්ඩු පක්ෂය අතර අන්තර් සම්බන්ධය වෛරසගත තත්ත්වයකට වර්ධනය නොවී විරුද්ධ පක්ෂය ඉල්ලා සිටින දේශපාලන ප‍්‍රතිසංස්කරණද ලබා දෙන්නට මහින්දට සිදුවන්නට ඉඩ තිබුණි. එහි අවසාන ඵලය වශයෙන් මර්දනීය පාලනයක් වෙනුවට මෘදු පාලනයක් ඇතිවන්නට ඉඩ තිබුණා සේ ම යූඇන්පියේ ඡන්ද පදනමේ ලොකු බිඳ වැටීමක් ඇති නොවන්නටද ඉඩ තිබුණි.

2010 ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු එජාප නායකයා සමග කරන ලද පිළිසඳර කතාබහකදී මා දරන ලද එම අදහස ඔහු වෙත ඉදිරිපත් කරන ලද අතර, තිස්ස අත්තනායක ද සහභාගි වූ එම කතාබහේදී මා පළ කරන ලද මතයට හොඳින් ඇහුම්කන් දී “ අපි ඒ ගැන ඒ තරම් දුර කල්පනා කළේ නැති බව” රනිල් වික‍්‍රමසිංහ කීවේ ය.

ෆොන්සේකාගෙන් පළිගැනීම

මා සිරිතක් ලෙස මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵල අහන්න නිදිමරන්නේ නැත. 2010 ජනාධිපතිවරණයේදීද වේලාසනින් නින්දට ගොස් හිමිදිරි උදේම අවදි වී මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලවලට සවන් දුන්නෙමි. පෙරවරු 5.00ට පමණ මම කරු ජයසූරියට දුරකතනයෙන් කතා කළේ ප‍්‍රතිඵලය ගැන ඔහු දරන අදහස් දැනගැනීම සඳහාය. ඒ වෙනුවට ඔහුගෙන් අසන්නට ලැබුණේ මාගේ පුදුමයට හේතුවන කතාවකි. ජෙනරාල් ෆොන්සේකා නැවතී සිටින හෝටලය ආරක්ෂක හමුදා විසින් වටලාගෙන සිටින බවත්, රාත‍්‍රියේ එහි සිටි බොහෝ දෙනකු මේ වනවිට එම ස්ථානයෙන් ඉවත්ව ගොස් තිබෙන නිසා ෆොන්සේකාව තනි කර දමා යන්නට පුළුවන්කමක් නැති නිසා තමන් ද එහි සිටින බවත් කරු ජයසූරිය කියා සිටියේය. ඒ ගැන ජනාධිපතිවරයා සමග කතා නොකළේදැයි මා ඇසූ විට ජනාධිපතිවරයා නොදැන මෙවැනි දෙයක් විය නොහැකි නිසා තමා ජනාධිපතිවරයා සමග කතා නොකළ බව කරු ජයසූරිය මහතා මට කීවේය. ඉන්පසු මා තවත් කිහිපදෙනකුට කතා කොට එහි පැවති තත්ත්වය පිළිබඳව වැඩි විස්තර දැන ගත්තෙමි.

පෙරවරු 7.00ට පමණ මම කාංචනා රත්වත්තට දුරකතන ඇමතුමක් ලබා ගත්තේ එදින ජනාධිපතිවරයාට දුරකතනයෙන් කතා කිරීම දුෂ්කර දෙයක් වනු ඇතැයි කල්පනා කළ නිසාය. එහෙත් පුදුමයට මෙන් ඒ මොහොතේ කාංචනා සිටියේ ජනාධිපති ළඟය. ඔහු සිය දුරකථනය ජනාධිපතිට දෙන බව කීවේය. “ඔබතුමා ලොකු මැතිවරණ ජයග‍්‍රහණයක් හිමිකරගෙන සිටියත් බොහෝ විදේශ පුවත් සේවාවල ප‍්‍රධාන ප‍්‍රවෘත්තිය බවට පත්ව ඇත්තේ ලැබූ ජයග‍්‍රහණය ගැන නොව, සිය ප‍්‍රතිවාදී අපේක්ෂකයා සිරකරගෙන සිටින ප‍්‍රවෘත්තිය බව මම ජනාධිපතිවරයාට කියා සිටියෙමි. මාගේ එම කතාව ජනාධිපතිවරයාගේ සතුටට හේතු නොවූ අතර ජනාධිපතිවරයා එම ක‍්‍රියාව සාධාරණය කිරීම සඳහා විවිධ දේ කීවේය. මැතිවරණය පැවති රාත‍්‍රියේද ජෙනරාල් ෆොන්සේකා ආරක්ෂක හමුදාවේ ප‍්‍රධාන නිලධාරීන්ට දුරකතනයෙන් කතා කොට තර්ජනය කර ඇති බවත්, එදින රාත‍්‍රියේ ඔහු ජයගත්තේ නම් තමා අත්අඩංගුවට ගැනීමේ වැඩසටහනක් සූදානම් කර තිබී ඇති බවත් ජනාධිපතිවරයා කීවේය. ෆොන්සේකාට ඒ ස්ථානයෙන් පිටවී යන ලෙස ඔහුට දැනුම් දෙන ලෙස අවසානයේ මගෙන් ඉල්ලා සිටියේය.

ජෙනරාල් ෆොන්සේකා එදින අත්අඩංගුවට ගත්තේ නැතත්, පසුව අත්අඩංගුවට ගෙන ඔහු උපරිම ලෙස පීඩාවට පත් කළේය. එම ජනාධිපතිවරණයෙන් ජෙනරාල් ෆොන්සේකා ජයගත්තේ නම් ඔහු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ සම්බන්ධයෙන් අනුගමනය කරනු ඇති ප‍්‍රතිපත්තියද සමහරවිට ඒ සමාන හෝ ඊටත් වඩා රළුවිය හැකි බව මට ඇතිවුණු හැඟීම විය.

ගෝඨාභය රාජපක්ෂ

මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ 2005 පළමු ජයග‍්‍රහණයේ සිට පරාජයට පත්වූ 2015 දක්වා වන වසර 10ක කාලය තුළ ජනාධිපතිවරයාට පමණක් දෙවැනි වූ බලයක් පෙන්නුම් කළ පුද්ගලයා ලෙස සැලකිය හැක්කේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂය.

සී.ඒ. චන්ද්‍රපේ‍්‍රම ගෝඨාභයගේ යුද්ධය නමින් ලියා තිබෙන පොතේ එන තොරතුරුවලට අනුව ගෝඨාභය ලංකා යුද හමුදාවට කෙඩෙට් නිලධාරියකු ලෙස බැඳී ඇත්තේ 1971 අපේ‍්‍රල්වලදීය. හමුදා පුහුණුව සම්පූර්ණ කොට යුද හමුදාවේ දෙවැනි ලූතිනන්වරයෙකු බවට පත්ව ඇත්තේ 1972 මැයිවලදීය. වඩමරච්චි සටනේදී බලසේනා දෙකේ අණදෙන නිලධාරීන් ලෙස බි‍්‍රගේඩියර් ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුවත්, කර්නල් විජේවිමලරත්නත් ක‍්‍රියා කරන විට කර්නල් විමලරත්නගේ බලඇණියේ ආඥාපති ලෙස ක‍්‍රියාකර තිබෙන්නේ ගෝඨාභයය. ඉන්පසු ජේවීපී දෙවැනි කැරැල්ල කාලයේදී මාතලේ දිස්ත‍්‍රික්කයේ ආරක්ෂක සම්බන්ධීකරණ නිලධාරියා වශයෙන් ක‍්‍රියාකර තිබෙන්නේද ඔහුය. ලූතිනන් කර්නල්වරයකු ලෙස සේවයේ යෙදී සිටියදී හමුදා සේවයෙන් විශ‍්‍රාම ගෙන ඇමරිකාවට ගොස් තිබෙන්නේ කොටි සංවිධානය සමග කරන යුද්ධයේදී ආරක්ෂක හමුදාවත් බරපතළ පරාජයන් අත්පත් කරදීමට හේතුවූ කාලයේදීය. ඇමරිකාවේ කැලිෆෝර්නියා ප‍්‍රාන්තයේ මවුන්ට් රෝයල් නීති විද්‍යාලයේ පරිගණක පරිපාලකයකු ලෙස සේවය කරමින් සිටියදී 2005 ජනාධිපතිවරණයට තරග කරන සිය සොහොයුරාට උදව් කිරීම පිණිස තුන් මාසයක නිවාඩු ලබාගෙන ලංකාවට පැමිණ තිබෙන අතර මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති ධුරයට පත්වූ වහාම ගෝඨාභය ආරක්ෂක ලේකම්කමට පත් කරන ලදි.

සුදු පැත්ත හා කළු පැත්ත

ඒ වනවිට ආරක්ෂක හමුදා තිබුණේ යහපත් තත්ත්වයක නොව ඉතාමත් අසරණ තත්ත්වයකය. යුද බිමේ ලබා තිබූ පරාජයන් ඔවුන්ගේ ආත්ම ධෛර්යය බිඳ දැමීමට හේතුවී තිබූ අතර ප‍්‍රමාණවත් තරම් මානව සම්පත් හා අවි ආයුධ නැතිකමේ ප‍්‍රශ්නයක්ද තිබුණි. ආරක්ෂක හමුදා වසාගෙන තිබූ එම තත්ත්වය නැති කොට සාර්ථක යුද්ධයක් කරගෙන යා හැකි තත්ත්වයකට ආරක්ෂක හමුදා පත් කිරීමේ ගෞරවය ගෝඨාභයට හිමිවිය යුතුය.

ගෝඨාභයට වර්ණවත් පැත්තක් තිබුණා සේ ම ඊට අතිරේකව අඳුරු පැත්තක්ද තිබුණේය. ආරක්ෂාවට අදාළව ඔහුට ලොකු පාලන බලයක් තිබූ කාලවකවානුවේදී ඉතා බිහිසුණු හා අවලස්සන දේවල් රටේ සිදුවී තිබුණි. යුද්ධය පැවති කාලයේදී යුද බිමේ සිදුවී ඇතැයි කියන සාහසික සිද්ධීන් ගැන මම කතා නොකරමි. එහෙත් යුද්ධයට කිසිම සම්බන්ධයක් නැති අහිංසක මිනිසුන් ඝාතනය කිරීම, පැහැරගෙන ගොස් අතුරුදහන් කිරීම හා තෝරා ගත් සමහර පුද්ගලයන්ට බිහිසුණු ලෙස පහරදිම වැනි සාහසික සිද්ධීන් විශාල ගණනක් එම කාලයේදී සිදුවිය.

ඒවා අතර (1) කොළඹ අධි ආරක්ෂිත කලාපයේදී ප‍්‍රකට ජනමාධ්‍යවේදියකු වූ ධර්මරත්න ශිවරාම් හෙවත් තරාකි පැහැරගෙන ගොස් මරා දැමීම (2005 අපේ‍්‍රල් 28), (2) ත‍්‍රිකුණාමලය වෙරළේ කතා කරමින් සිටි ශිෂ්‍යයන් පස්දෙනකු මරා දැමීම (2006 ජනවාරි 02), (3) දෙමළ සන්ධානයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයකු වූ ත්‍යාගරාජා රවි රාජ් කොළඹ අධි ආරක්ෂිත ප‍්‍රදේශයකදී වෙඩි තබා මරා දැමීම (2006 නොවැම්බර් 10), (4) නේෂන් පුවත්පතේ ජනමාධ්‍යවේදියකු වූ කීත් නොයාර් බිහිසුණු පහරදීමකට ලක් කිරීම (2008 මැයි 22), (5) සිරස රූපවාහිනී ආයතනයට පහරදීම (2009 ජනවාරි 07), (6) සන්ඬේ ලීඩර් කර්තෘ ලසන්ත වික‍්‍රමතුංග ඝාතනය කිරීම (2009 ජනවාරි 8), (7) ජනමාධ්‍යවේදියකු වූ පෝද්දල ජයන්ත පැහැරගෙන ගොස් අමානුෂික ලෙස පහරදීම (2010 ජනවාරි 24), (8) ප‍්‍රගීත් එක්නැළිගොඩ පැහැරගෙන ගොස් අතුරුදහන් කිරීම (2010 ජනවාරි 24), (9) පෙරටුගාමී පක්ෂයේ ශිෂ්‍ය ක‍්‍රියාකාරීන් දෙදෙනකු වූ ලලිත් වීරරාම් හා කුගන් මුරුගනාදන් අතුරුදහන් කිරීම, (10) සුරතල් බලූ පැටවකු ගෙන්වා ගැනීම සඳහා මගීන් රහිත හිස් ගුවන්යානයක් යොදා ගැනීම ගැන ආරක්ෂක ලේකම්වරයාගෙන් දුරකතනයෙන් ප‍්‍රශ්න කළ ෆ්‍රෙඞ්රිකා ජෑන්ස්ට නොසරුප් බසින් බැණ වැදීම හා තර්ජනය කිරීම ඒ අතර ප‍්‍රධානය.

පෝද්දල හා ෆ්‍රෙඞ්රිකා

පෝද්දල ජයන්ත පැහැරගෙන ගොස් බිහිසුණු පහරදීමකට ලක් කළේ පෝද්දලගේ ඉල්ලීම පරිදි ඔහුට එල්ල වී තිබෙන තර්ජන ගර්ජන පිළිබඳව නිදහස් මාධ්‍ය ව්‍යාපාරයේ නියෝජිත පිරිසක් ජනාධිපතිවරයා සමග සාකච්ඡාවක යෙදෙමින් සිටි අවස්ථාවකදීය. එම සාකච්ඡාව ලබාගැනීමට මැදිහත්වූයේ මාය.

අපි ජනාධිපතිවරයා සමග ඒ ගැන සාකච්ඡා කරමින් සිටි අවස්ථාවේදී ඔහු පැහැරගෙන ගොස් ඇති බව අප ඉදිරියේ ජනාධිපතිවරයාට දැනුම් දෙන ලද්දේ ඇමති ඩලස් අලහප්පෙරුම විසිනි. ඒ ගැන අසන්නට ලැබීමත් සමග ජනාධිපතිවරයා අසාමාන්‍ය ලෙස සසල වූවා පමණක් නොව, කෝපයටද පත්විය. ජනාධිපතිවරයාගේ ශරීර භාෂාවෙන් අපට පෙනුණේ ඔහුගේ පාලනයකින් තොරව දේවල් සිදුවෙමින් තිබුණ බවය.

ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ෆ්‍රෙඞ්රිකාට අසභ්‍ය වචනයෙන් බැණ වැදී තර්ජනය කළ අවස්ථාවේදීද ඇය ඒ පිළිබඳ සම්පූර්ණ සිද්ධිය මා සමග කීවාය. එම සිද්ධියේ අඳුරු වලා පහවන්නටත් පෙර එම අවලස්සන සිද්ධිය සිදුවූ දිනට පසු දින හෝ ඊට පසු දින ජනාධිපතිවරයාගේ මාධ්‍ය ලේකම් වශයෙන් ක‍්‍රියා කළ බන්දුල ජයසේකර (දැන් සිරස නාලකාවේ වැඩ කරන) මට දුරකතනයෙන් කතා කොට තෝරා ගත් කතුවරුන් කිහිපදෙනකු සඳහා අරලියගහ මන්දිරයේ පවත්වනු ලබන රාත‍්‍රී භෝජන සංග‍්‍රහයකට ආරාධනා කළේය. එය අවලස්සන සිද්ධියකින් පසුව පැවැත්වෙන භෝජන සංග‍්‍රහයක් බැවින් ඊට සහභාගිවීමේ හැකියාව මට නැති බව මම කියා සිටියෙමි.

ඉන් ටික වේලාවකට පසුව නැවත බන්දුල මට කතා කළේය. මා කියන ලද දේ ජනාධිපතිට කියන ලද බවත්, පැමිණ ඒ දේවල් කතා කළ හැකි නිසා අනිවාර්යයෙන් ඊට සහභාගි වන ලෙස ජනාධිපතිවරයා කී බවත් ඔහු කීවේය. මා එම අවස්ථාවට සහභාගි වන බව කියා සිටියෙමි.

රාත‍්‍රී භෝජන සංග‍්‍රහය

මා එම අවස්ථාවට සහභාගි වීම සඳහා අරලියගහ මන්දිරයේ පහත මාලයට ගොස් එහි තිබෙන අසුනක අසුන් ගත් පසු ටික වේලාවකින් ගෝඨා ද එහි පැමිණ මා අසුන්ගෙන සිටි අසුන ළඟම ඇති අසුනේ අසුන් ගත්තේය. ඉහළ මාලයට ගිය පසුද ඔහු අසුන් ගත්තේ මා අසුන් ගත් ආසනය සමග තිබූ අසුනේය. ජනාධිපතිවරයාට අතිරේකව සන්ඬේ ටයිම්ස්, ද අයිලන්ඞ්, ඬේලි මිරර්, ලංකාදීප යන පුවත්පත්වල කතුවරුන් වන සිංහ රත්නතුංග, ප‍්‍රභාත් සහබන්දු, චම්පිකා ලියනආරච්චි, සිරි රණසිංහ යන අය ද, ජනාධිපති ලේකම් ලලිත් වීරතුංග හා බන්දුල ජයසේකර යන අයද එම අවස්ථාවට සහභාගි වූහ.

මත්පැන්වලින් කරන ලද සංග‍්‍රහයේදී ජනාධිපතිවරයා අතට ගත්තේ වයින් වීදුරුවකි. සැර බීම තිබියදී මා අතට ගත්තේද වයින් වීදුරුවකි. මාගේ එම තෝරා ගැනීම ජනාධිපතිට ප‍්‍රශ්නයක් වූ අතර, ”වික්ටර් ඔබ සැර බීම මිස වයින් බොන්නේ නැහැ නේදැ”යි අනෙක් අයටද ඇසෙන ලෙස ප‍්‍රශ්න කළේය. “සිහිකල්පනාව හොඳින් තබාගත යුතු අවස්ථාවල මම බොන්නේ වයින් බව” මම කීවෙමි.

අඩියක් ගසමින් කෙරෙන තේරුමක් නැති කතාබස්වල යෙදෙමින් සිටි අවස්ථාවකදී පුවත්පත් කතුවරුන් වශයෙන් අප මෙහි කැඳවන ලද්දේ කුමක් සඳහාදැයි මම ජනාධිපතිවරයාගෙන් අසා සිටියෙමි. මට කියන්න තියෙන දේවල් කියන ලෙස ජනාධිපතිවරයා කීවේය. ඔබතුමාගේ මල්ලී පුවත්පත් කතුවරියක දුරකතනයෙන් කරන ලද කරුණු විමසීමකදී ඇයට නොසරුප් බසින් බැන වැදී තර්ජනය කර තිබෙන බව කියමින් එවැනි බලයක් ඔහුට ලැබුණේ කෙසේදැයි ප‍්‍රශ්න කරමින් ඒ ගැන වන මගේ විවේචනය කළෙමි. ගෝඨාභයගේ මුහුණ අඳුරු වී තිබුණද ඔහු කිසිවක් කතා කළේ නැත. මගේ කතාව අතරමැද අවස්ථාවකදී ඔහු එම ස්ථානයෙන් පිටවී ගොස් කෙටි වේලාවකින් නැවත එහි පැමිණ මා අසලින්ම අසුන් ගත්තේය. ගෝඨා එම ස්ථානයෙන් පිටවී ගිය අවස්ථාවේදී “ ගෝඨා මේ ප‍්‍රශ්නයේදී වැරදියි කියා” ජනාධිපතිවරයා තමන් ළඟ සිටි ඬේලි මිරර් කතුවරියට කියනවා මට ඇසුණි.

රාත‍්‍රී ආහාරය සඳහා කෑම මේසයට ගිය පසු අනෙක් අය ආහාර ගැනීම අවසන් කරන්නට පෙර මගේ ආහාර ගැනීම අවසන් කොට සියලූ දෙනා අමතා මෙසේ කීවෙමි. “ ආරක්ෂක ලේකම්වරයාගේ ප‍්‍රශ්නය පිළිබඳව මා හැර කිසිවෙක් කතා කළේ නැහැ. සමහරවිට එසේ කරන්නට ඇත්තේ මා සිටිය නිසා විය හැකිය. ඒ නිසා මා නැතිව කරන සංවාදයකට ඉඩ හැරීම සඳහා මා එම ස්ථානයෙන් පිටවී යන බව කියා අසම්මත ආකාරයකින් ජනාධිපති ඇතුළු එහි සිටි සියලූදෙනාගෙන් සමුගෙන ඒ ස්ථානයෙන් පිටවී ආවෙමි.

2014 ජූනිවලදී අලූත්ගම සිදුවූ මුස්ලිම් පහරදීම්වලදීද මා “ගෝඨාභයගේ හෙවණැල්ල” යන මාතෘතාව යටතේ ඒ ගැන ලිපියක් ලියා පළ කළෙමි. මා එම ලිපිය ලීවේ මට දැනගන්නට ලැබී තිබුණු කරුණු අනුව එහි සිදුවූ අවලස්සන හා බිහිසුණු දේවලට ගෝඨාභයගේ සම්බන්ධයක් තිබූ බව මා විශ්වාස කළ නිසාය. ගෝඨාගේ සතුටට හේතු නොවන මෙම අවස්ථා දෙකේදීම මට ඔහුගෙන් ඍජු ලෙස හෝ අනියම් ලෙස කිසිදු තර්ජනයක් එල්ල නොවූ බවද කිව යුතුය.

ගෝඨාභයගේ කාලයේ සිදුවී තිබෙන සියලූ අපරාධවලට ඔහු වගකිවයුතු යැයි මම නොකියමි. එහෙත් දේශපාලන පැත්තක් තිබෙන බව පෙනෙන ඉහත ලැයිස්තුවට ඇතුළත් අපරාධවලට ඔහු ඍජු ලෙස හෝ අනියම් ලෙස වගකිවයුතු වේ යැයි මම සිතමි. ඒවා ආරක්ෂක නිලධාරීන්ගේ ස්වාධීන වුවමනාව මත සිදු කරන ලද දේවල් ලෙස සැලකිය නොහැකිය.

එවැනි බරපතළ චෝදනා තිබෙන පුද්ගලයකු එම චෝදනාවලින් පූර්ණ වශයෙන් නිදහස් වන තෙක් නාමමාත‍්‍රික වශයෙන් හෝ රටේ නායකයා කර ගැනීම සුදුසු නැත. එවැනි චෝදනා තිබෙන පුද්ගලයකු එවැනි තනතුරකට තරග කිරීමද සුදුසු නැත.

- වික්ටර් අයිවන්

1962 හමුදා කුමන්ත්‍රණය හා එහි ප්‍රධාන හවුල්කරුවෝ

By: Lanka Journalist on October 23, 2019 / comment : 0 Lanka Journalist

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජ ව්‍යqහය දැඩි තර්ජනයකට මුහුණ පෑ අවස්‌ථාවක්‌ වශයෙන් 1962 අසාර්ථක වූ හමුදා කුමන්ත්‍රණය හැඳින්විය හැක. 1959 බණ්‌ඩාරනායක ඝාතනයෙන් පසු ශ්‍රී ලංකා නිදහස්‌ පක්‍ෂයේ නායකත්වයට පැමිණි 1960 ජූලි මහ මැතිවරණයෙන් අග්‍රාමාත්‍ය ධුරයට පත් ලෝකයේ ප්‍රථම අගමැතිණිය වූ සිරිමාවෝ ආර්. ඩී. බණ්‌ඩාරනායක මැතිනියගේ පාලන බලය පෙරලා දැමීම කුමන්ත්‍රණ කරුවන්ගේ අරමුණ විය. කුමන්ත්‍රණ නායකයන් සියලු දෙනාම සිංහල ක්‍රිස්‌තු භක්‌තිකයන්, හින්දු හෝ ක්‍රිස්‌තියානි දමිළ නැතිනම් බර්ගර් ජාතිකයන් විය. කුමන්ත්‍රණයට සම්බන්ධව සිටි එකම සිංහල බෞද්ධයා ස්‌ටැන්ලි සේනානායක නම් (පසුව පොලිස්‌පති) පොලිස්‌ නිලධාරියා විය. 1962 ජනවාරි 27 දින කුමන්ත්‍රණ සැලසුම්කරුවන් කුමන්ත්‍රණය ක්‍රියාත්මක කිරීමට දිනය වශයෙන් යොදාගෙන තිබූ අතර ඒ තුළින් රජයට සම්බන්ධ හා විපක්‍ෂයේත් ඇතැම් දේශපාලනඥයන් අත්අඩංගුවට ගැන්මට කටයුතු යොදා තිබිණි. විශේෂයෙන් අගමැතිනිය අත්අඩංගුවට ගෙන ගාලුමුවදොර වෙඩි බෙහෙත් ගබඩාවේ රඳවා තබා රාජ්‍ය බලය මාරුවූ බවට එතුමියගෙන් ප්‍රකාශනයට අත්සන් ගැන්ම කුමන්ත්‍රණ කරුවන්ගේ සැලැස්‌ම විය. මේ තත්ත්වය දැනසිටි ස්‌ටැන්ලි සේනානායක තම බිරිඳට 27 දින කුමන්ත්‍රණය ක්‍රියාත්මක වීමට ප්‍රථම සිදුවන දේ පිළිබඳවත් කුමන්ත්‍රණයෙන් පසුව ඔහු තනතුරින් උසස්‌ වන අන්දමත් ප්‍රකාශ කිරීම මුළු රටේම යහපතට බලපෑ හේතු සාධකය විය. ඔහුගේ බිරිඳ වනාහි අධ්‍යාපනඥයකු වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී පී. ද ඇස්‌ කුලරත්න මහතාගේ දියණියයි. ගරු මැතිණිය හා දේශපාලනයේ නිරතවූ කුලරත්න මහතාට දුවණිය විසින් තම සැමියාගේ ප්‍රකාශය කන තැබූ වහාම එම පණිවිඩය සිරිමාවෝ බණ්‌ඩාරනායක මැතිනිය වෙත ලබාදෙන ලදී. ඒ වනවිට කුමන්ත්‍රණය ක්‍රියාත්මක වීමට තිබුණේ පැය කීපයකි. 27 මධ්‍යම රාත්‍රියට පෙර කුමන්ත්‍රණකරුවන් ස්‌ථානගතව සිටියේ තම තමන්ට පැවරුණු රාජකාරි අනුව ඒ ඒ දේශපාලනඥයන් හා ඇතැම් හමුදා නිලධාරීන් අත්අඩංගුවට ගැනීම සඳහාය. දිවයිනේ නිරිත දිගත් ගිණිකොන දිගත් කුමන්ත්‍රණකරුවෝ විහිදී සිටියහ. කුමන්ත්‍රණ එළිවීමෙන් පසු කුමන්ත්‍රණකරුවන් කුමන්ත්‍රණ අත්හිටුවා නිවෙස්‌වලට ගාල්වුණත් ඈත ප්‍රදේශවල  නියෝජිතයිනට කුමන්ත්‍රණය අත්හිටවූ බව ප්‍රකාශ කළ නොහැකි විය. එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස බද්දේගම සමසමාජ පක්‍ෂ මන්ත්‍රී නීල් ද අල්විස්‌ මහතාව අත්අඩංගුවට ගැනීමට අදාළ කුමන්ත්‍රණ නායකයා ක්‍රියා කළේය. කොළඹ කුමන්ත්‍රණකරුවන් එකිනෙකා සොයමින් අත්අඩංගුවට ගනිද්දී බද්දේගම කුමන්ත්‍රණකරු ලෙස සමසමාජ මන්ත්‍රිවරයා අත්අඩංගුවට ගෙන තිබීමම කුමන්ත්‍රණයේ සැලැස්‌ම අනාවරණය වීමට හේතු විය. අරලියගහ මන්දිරයේ ඉහළ මාලයට කුමන්ත්‍රණකරුවන් රැගෙන විත් ප්‍රශ්න කිරීම සඳහා පරීක්‍ෂණ ඒකකයක්‌ ඇතිකළ බව "අරලියගහ මැදුරේ ස්‌පන්දනය" පොතේ බ්‍රැඩ්මන් වීරකෝන් මහතා එහි 111 පිටුවේ සඳහන් කර ඇත. මේ වන විට අගමැතිනිය ආරක්‍ෂාව පතා රොස්‌මීඩ් නිවසේ සිට අරලියගහ මන්දිරය වෙත යුද්ධ ටැංකිවල ආරක්‍ෂාව සහිතව රැගෙන ආ බවත් අරලියගහ මන්දිරයට යුද ටැංකි ආරක්‍ෂාව සැලසූ බවත් පුවත්පත් වාර්තා කර තිබිණි. කුමන්ත්‍රණකරුවන් කවුද ඊට සම්බන්ධ නොවුවන් කවුද යන්න පිළිබඳ මේ වන විට හඳුනා ගැන්මට නොහැකි වූ නිසා 1962 ජනවාරි 27 දින රාත්‍රිය පුරාම කොළඹට දැඩි ආරක්‍ෂාවක්‌ යෙදවීමටත් සෙසු ප්‍රදේශ හා ගුවන්විදුලි සම්බන්ධතා අත්හිටුවීමටත් රජය කටයුතු කළේය. වැදගත් සාක්‌කිකරුවන්, සැකකරුවන් වැඩි දෙනාගෙන් ප්‍රශ්න කරන ලද්දේ රාජ්‍ය ආරක්‍ෂාව හා විදේශ කටයුතු පිළිබඳ පාර්ලිමේන්තු ලේකම් (අද නියෝජ්‍ය අමාත්‍ය තනතුර හා සමානවූ) ෆීලික්‌ස්‌ ආර්. ඩයස්‌ බණ්‌ඩාරනායක මහතා විසිනි. පොලිස්‌පතිවරයා, නියෝජ්‍ය පොලිස්‌පතිවරයා (අපරාධ පරීක්‍ෂණ) පොලිස්‌ අධිකාරි (අපරාධ පරීක්‍ෂණ) ඉදිරිපිට කරනලද මේ ප්‍රශ්න කිරීම් පටිගත කළ අතර ලේඛන ගත කරන ලදී.

මෙම කුමන්ත්‍රණයේ හමුදාවට භාරවූ වැඩ කොටස මෙහෙයවීමට නියමිත වූයේ කර්නල් මොරිස්‌ ද මැල් හා කර්නල් එෆ්. සී. ද සේරම්ටය. පොලිසියේ කටයුතු විශ්‍රාමික නියෝජ්‍ය පොලිස්‌පතිවරයකු වූ සිඩ්නි ද සොයිසා හා සී. සී. දිසානායකට පැවරුණි. (පොලිස්‌ අධිකාරි) නාවික හමුදාවේ කපිතාන්වරයකු වූ රොයිස්‌ ද මැල් කුමන්ත්‍රණයේ සවිස්‌තර සැලසුම්කරු විය. මේ වන විට රජයට නිශ්චිතවම විශ්වාස වන්ත ඉහළ නිලධාරීන් වූයේ පොලිස්‌පති, වැඩබලන නාවික හමුදාපති රාජන් කදිරගාමර් හා නියෝජ්‍ය පොලිස්‌පති (අපරාධ පරීක්‍ෂණ) එස්‌. ඒ. දිසානායකත් පමණි. මෙම නිලධාරීන් අරලියගහ මැදුරට කැඳවාගත් අතර සෙසු ඉහළ හමුදා නිලධාරීන් එදින රාත්‍රියේ කිසියම් වේලාවකින් පසුව ඔවුනගේ නිවාස වලින් පිටවීම වැලැක්‌වීමට බණ්‌ඩාරනායක මහතා විසින් අවශ්‍ය කටයුතු යොදන ලදී.

කොළඹදී අත් අඩංගුවට ගත් සැකකරුවන් කෙටි ප්‍රශ්න කිරීම්වලින් පසුව හමුදා මූලස්‌ථානයේ වෙඩි බෙහෙත් ගබඩාවේ රඳවන ලද අතර එය අර්ධ වශයෙන් පොළව යටට වෙන්නට සකසා තිබූ ශක්‌තිමත් කොන්ක්‍රීට්‌ ගොඩනැඟිල්ලක්‌ විය. පිටපළාත් වලදී අත්අඩංගුවට ගත් අය එම පෙදෙස්‌වල මූලස්‌ථාන පොලිසිවල වැඩිදුර උපදෙස්‌ ලැබෙන තෙක්‌ රඳවා ගන්නට නියම කෙරින. මේ කිසිත් නොදත් මෙරට ජනතාව නින්දේ පසුවෙද්දී ජනවාරි 27 මැදියම් රැයේ ගුවන්විදුලි සබඳතා සහිත පොලිස්‌ රථවලට ශබ්ද විකාශන යන්ත්‍ර සවිකොට කොළඹ නගරයපුරා යවමින් වහාම ක්‍රියාත්මක වනපරිදි ඇඳිරි නීතිය ප්‍රකාශ කිරීමට කටයුතු යොදන ලදී.

ප්‍රශ්න කිරීම් පිළිබඳව "අරලියගහ මැදුරේ ස්‌පන්දනය" පොතේ බ්‍රැඩ්මන් වීරකෝන් මහතා මෙසේ දක්‌වා ඇත.

"...තරුණ නිලධාරීන් සමාවක්‌ බලාපොරොත්තුවෙන් දීර්ඝ පාපොච්චාරණ කරන්නට වූයෙන් කුමන්ත්‍රණය පිළිබඳ වඩ වඩා තොරතුරු හෙළිවන්නට විය. එහෙයින් ෆීලික්‌ස්‌ වඩවඩාත් ආරක්‍ෂාව තරකරමින් අරලියගහ මන්දිරය වටා ආරක්‍ෂක වළල්ලක්‌ යෙදවීය. නිල් පැහැ නාවික හමුදා නිල් ඇඳුමින් සැරසුනු නියෝජ්‍ය නාවික හමුදාපති රාජන් කදිරගාමර් ආරක්‍ෂාව සපයමින් අර්ධ මැෂින් තුවක්‌කුවක්‌ වනමින් ඉදිරිපස කොරිඩෝවේ එහා මෙහා යනු මට දක්‌නට ලැබිණ. ඔහු පැමිණ තිබුණේ ඒ වනවිට කවුරුන් ඇතුළතද කවුරුන් පිටතද කුමන්ත්‍රණය ක්‍රියාත්මක වනවාද කියා කිසිවකු හරිහැටි දැන නොසිටි හෙයිනි. පරිසරය දැඩි නොසන්සුන් තාවයක ගිලී තිබිණ...."

මේ වන විට කුමන්ත්‍රණය අසාර්ථක වූ බව කුමන්ත්‍රණ කරුවන් එකිනෙකා දැන ගත් අතර කුමන්ත්‍රණය බිඳ වැටී තමා අමාරුවේ වැටෙන්නට යන බව දැනගත් යුද හමුදාවේ තරුණ කැප්ටන්වරයකු වූ පෝලියර් නමැත්තා තම රිවෝල්වරයෙන් හිසට වෙඩි තබාගෙන මිය ගිය බැව් වාර්තා විය. ක්‍රමාණුකූලව කුමන්ත්‍රණය මැඩ පැවැත්වූ අතර 1962 පෙබරවාරි 12 හා 13 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුවේදී මේ සම්බන්ධ විවාදයක්‌ පවත්වන ලදී. ඊට ප්‍රථම ෆීලික්‌ස්‌ ආර්. ඩයස්‌ බණ්‌ඩාරනායක මහතා දීර්ඝ ප්‍රකාශයක්‌ තුළින් අග්‍රාණ්‌ඩුකාර ඔලිවර් ගුණතිලක, සර් ජෝන් කොතලාවල හා ඩඩ්ලි සේනානායකයන් කුමන්ත්‍රණයේ ඉහළ සැලසුම් කරුවන් වූ බව අල්ලාගත් ඉහළ පොලිස්‌ නිලධාරීන් ප්‍රකාශ කළ බව වාර්තා කරන ලදී.

පරීක්‍ෂණ කටයුතු අවසන් වනවිට විත්තිකරුවන් 29 දෙනකු සිටි අතර පළමු විත්තිකරු වූයේ සිවිල් නිලධාරියකු වූ ඩග්ලස්‌ ලියනගේ නමැත්තාය. ගැටලුව ඇතිවූයේ මේ වනවිට මෙරට නීති පද්ධතිය තුළ රාජ්‍ය විරෝධී කුමන්ත්‍රණයක වැරදි කරුවනට දෙන දඬුවම් පිළිබඳ නිශ්චිත පිළිවෙතක්‌ නොවීමය. එසේම මෙම විත්තිකරුවන්ගෙන් ප්‍රශ්න කිරීම පිළිබඳ සාමාන්‍ය නීතිය ඉක්‌මවා කටයුතු සිදුකර තිබූ බැවින් ඒ පිළිබඳවද සලකා බැලීමට සිදුවිය. මේ නිසා කුමන්ත්‍රණ සැකකරුවන්ට විරුද්ධ නඩු විභාගය සඳහා විශේෂ නීතියක්‌ සම්මත කිරීමට රජය කටයුතු කළේය. 1962 අංක 1 දරන අපරාධ නීති විශේෂ විධිවිධාන පනතක්‌ සම්මත කරන ලදී. එහි ඞෂ අනුව නඩු විභාගයට පෙර හෝ පැවැත්වෙන අතර වාරයේ කවර අවස්‌ථාවක හෝ කිසියම් වැරැදි කරුවකුගේ සාක්‌කිය ලබා ගැනීමේ අරමුණින් ඔහුට හෝ ඇයට සමාව දීමට ඇටර්නි ජනරාල් ට හැකිවන සේ විධිවිධාන ඇතුළත් කෙරිණ.

"රැජින එරෙහිව ඩග්ලස්‌ ලියනගේ හා තවත් අය" යනුවෙන් නඩු පවරන ලද අතර ප්‍රධාන විත්තිකරුවන් සියලු දෙනාට වැරැදි කරුවන් වී දේපළ රාජසන්තක කිරීමටත් ජීවිතාන්තය දක්‌වා සිරදඬුවම්ද නියම විය. නමුත් එවකට ලංකාවේ අවසාන අධිකරණය බ්‍රිතාන්‍ය ප්‍රිවිකවුන්සලය වූ අතර මෙරට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ තීන්දුවට එරෙහිව විත්තිකරුවන්ගේ අභියාචනා පිළිගත් බ්‍රිතාන්‍ය ප්‍රිවි කවුන්සලය හෙවත් ඇපැල් උසාවිය මෙම නඩුවේ විත්තිකරුවන් වෙනුවෙන් නව නීති පැනවීම එනම් අතීතයට බලපැවැත්වෙන නීති පැනවීම ආණ්‌ඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථාවට පටහැනි බව ප්‍රකාශ කරමින් විත්තිකරුවන් සියලු දෙනා නිදහස්‌ කරන ලදී.

ඩඩ්ලි සේනානායක, සර් ජෝන් කොතලාවල යන අය කුමන්ත්‍රණයේ සැලසුම් කිරීම සම්බන්ධ සාක්‍ෂි අනුව පාර්ලිමේන්තුවේ ප්‍රකාශ කළත් මේ පිළිබඳව ඉදිරි පරීක්‍ෂණ සිදුනොවූයේ උසාවියේදී මේ අයගේ නම් ඉදිරිපත් නොවීමයි. නමුත් පසු කාලයේ මේ පිළිබඳව වාර්තා වූයේ කුමන්ත්‍රණයේ සැලසුම් කරුවන් අතර මෙම දෙදෙනාද සිටි බවයි. ඒ පිළිබඳව ෙ-. ආර්. ජයවර්ධන චරිතාපදානයේ මෙසේ සඳහන්වේ.

"....කොළඹට නුදුරු රත්මලානේ කඳවල පිහිටි සර් ජෝන් කොතලාවලගේ නිවසේදී ඔහු බැහැදැකීමට ෙ-. ආර්. ගිය අවස්‌ථාවේදී එනම් 1966 අප්‍රේල් 13/14 ජාතික අලුත් අවුරුදු සමයේදී ඔහුත් (සර් ජෝන් කොතලාවල) ඩඩ්ලි සේනානායකත් කුමන්ත්‍රණය සැලසුම් කිරීමට සම්බන්ධව සිටි බව ෙ-. ආර්. ප්‍රථම වරට දැනගත්තේය. සර් ජෝන්ගේ මුවින් එය හෙළිදරව් විය.

"....අප තවමත් අවදානමෙන් ගැලවී නැහැ"යි පවසමින් ඒ රහස ෙ-. ආර්.ට හෙළිකිරීම ගැන ඩඩ්ලි සේනානායක, සර් ජෝන් කොතලාවලට එම අවස්‌ථාවේදී තදබල ලෙස චෝදනා කළේය. (1979.10.15 දින ෙ-. ආර්. සමඟ සාකච්ඡාවේදී)

තවදුරටත් මේ බව දක්‌වන ෙ-. ආර්. ජයවර්ධන චරිතාපදානය (197/198 පිටු) මෙසේ ප්‍රකාශ කරයි. "....1979 සැප්. 15 දින සර් ජෝන් කොතලාවල සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡාව පැවැත් වූ අවස්‌ථාවේදී කුමන්ත්‍රණ නායකයන් සර් ජෝන් හමුවී ඔවුන්ගේ සැලසුම් ගැන කථා කළ ආකාරය ඔහු සමඟ පැවැති දීර්ඝ සම්මුඛ සාකච්ඡාවේදී ඔහු පැහැදිළි කළේය... කුමන්ත්‍රණය පිළිබඳ කටයුතු අවසාන වශයෙන් තීරණය කිරීම පිණිස වූ රැස්‌වීම ඩඩ්ලි සේනානායකගේ නිවසට ආසන්නව පිහිටි බොරැල්ලේ කිතුල්වත්ත ගබඩාව නමැති අත්හැර දමනලද මිනිරන් ගබඩාවකදී ඩඩ්ලි සේනානායකගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පවත්වන ලදී. කුමන්ත්‍රණ නායකයනුත් ඩඩ්ලි සේනානායකත් ඊට පසු නැවතවරක්‌ රැස්‌වූ බව පෙනේ. එවර ජනවාරි 26 වැනිදා රාත්‍රි ඔවුන් රැස්‌වී ඇත්තේ කඳවල පිහිටි සර් ජෝන් කොතලාවලගේ නිවසේය. එයද ඩඩ්ලි සේනානායකගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පැවැත්විනි. කුමන්ත්‍රණය සාර්ථක වූයේනම් ඩඩ්ලි සේනානායක නිදහස්‌ චතුරශ්‍රයේ දී කුමන්ත්‍රණ නායකයන් ඇමතීමට නියමිතව තිබිණි. ඇත්ත වශයෙන්ම ජනවාරි 27 වැනිදා රෑ ඩඩ්ලි සේනානායක කුමන්ත්‍රණයේ සාර්ථකත්වය පිළිබඳ සංඥ බලාපොරොත්තුවෙන් නිදහස්‌ චතුරශ්‍රයට සමීප කොළඹ කෞතුකාගාරයට ආසන්නව පිහිටි තම ඥති සොහොයුරු ඩබ්ලිව්. සේනානායකගේ නිවසේ රැඳී සිට ඇත. කුමන්ත්‍රණය අත්හැර දමා තිබුණ හෙයින් එවැනි සංඥ කිසිවක්‌ ලැබුණේ නැත. ඒ බව නොදත් ඔහු අරමුණක්‌ නැතිව කුරුඳුවත්ත අවට රිය ධාවනය කරමින් සිට කඩවූ බලාපොරොත්තු ඇතිව පෙරලා නිවස බලා ගොස්‌ ඇත...." ෙ-. ආර්. ජයවර්ධන - චරිතාපදානය වෙළුම II 1956 - 1977- කේ. ඇන්. ද සිල්වා සහ හවඩ් රිගින්ස්‌ (203/204 පිටු)

මින් පැහැදිලි වන්නේ 1962 රාජ්‍ය විරෝධී හමුදා කුමන්ත්‍රණය හුදෙක්‌ හමුදා කුමන්ත්‍රණයක්‌ම නොවූ බවයි. කුමන්ත්‍රණයේ සැලසුම්කරුවන් අතර සර් ජෝන් කොතලාවල හා ඩඩ්ලි සේනානායකද සිටි බවට දැක්‌වෙන මෙම ප්‍රකාශ සත්‍ය අසත්‍ය භාවය පිළිබඳ අද තොරතුරු ගවේෂණය කිරීමට මේ කිසිවකු ජීවතුන් අතර නැත.

සමරසේන මුදලිගේ

දොරවල් කඩාගෙන මිනිස්සු ආපු අතීතයට ගමනක් ....චින්තන ජයසේන ගැන අතීත මතක

By: Lanka Journalist on October 16, 2019 / comment : 0 Lanka Journalist

විමලනාත් වීරරත්න

මම දැන් පදිංචිය දෙල්ගොඩ සියඹලාපෙ කියන හරියෙ. මීට ටික කාලෙකට කලින් දවසක් ඔන්න මම ? බෝවෙලා අඩියකුත් ගහලා බස් නැතුව පයින්ම ගෙදර යනවා. මගදි තව දෙගොඩහරියෙ වයසෙ මනුස්සයෙක් හම්බ වුණා. මිනිහත් ටිකක් බීලා හිටියෙ. කයියක් ගහගෙන යමු කියලා දෙන්න එක්ක දැන් වැනි වැනී එනවා. නොයෙක් දේවල් කතා කර කර යන ගමන් මිනිහා මගෙන් නම ඇහුවා. මං කිව්වා චින්තන ජයසේන කියලා. මිනිහා එකපාරටම ගමන නවත්තලා, මගේ කමිස කොළරයෙන් අල්ලලා ‘අඩෝ බිව්ව පළියට ඉන්ටර්නැෂනල් බොරු කියන්න එපා’ කියලා මගේ කනට එකක් දුන්නෙ නැද්ද තරු විසිවෙන්න. මං ගුටිකාලා නිකම් හිටියා මිසක් ගමට එනතුරු මොකුත් කියන්න ගියේ නෑ’
චින්තන ජයසේන අමුතු ලෙස නම පතළ වූයේ එක ජාතියක වැඩකාරයකු වූ නිසාය. චින්තන උපන්නේ රණාලේදීය. තාත්තා විදුහල්පතිවරයෙකු ලෙස සේවය කළ නිසා පාසල් දහයක දොළහක ඉගෙන ගන්නට චින්තනට සිදු විය. ඔහු දෙමාපියන් සමග වැඩි කාලයක් ජීවත් වූයේ පානදුර පල්ලිමුල්ලේය. චින්තන කියන පරිදි ඔහුගේ උපහාස ලිවීම, සමාජ විචාරය, තීරු රචනා ආදියෙහි පදනම කාලයක් තිස්සේ බොහෝ තන්හි ඇවිදීම හා බොහෝ පිරිසක් ඇසුරු කිරීමය. ඔහුට ස්වරූප ගණනාවක පත්තර කරන්නට හැකියාව ලැබුණේ තමන් ලද අත්දැකීම්වල විවිධත්වය නිසා විය හැකිය. කොලම, අද, සිත්තර, හෙට, විලාසිතා ආදී එකිනෙකට මුළුමනින් වෙනස් අන්තර්ගතයන් සහිත ඔහුගේ නිමැවුම් හැම එකක්ම පාහේ ලංකාවේ ඉහළම ජනපි‍්‍රයත්වය ලද ඒවාය. චින්තනගේ කොලම හා සිත්තර චිත‍්‍රකතා පත‍්‍රය පළමුවැනි කලාපයේ සිටම මිලදී ගැනීමට පාඨකයන් ආවේ පත්තර කඩවල දොරවල් බිඳගෙනය. චින්තන මුලින්ම සම්බන්ධ වී සිටියේ උදය පුවත්පතටය. ඒ පාසල් යන අවධියේදීය. මුලින්ම අම්මා ගැන කවියක් ලියාගෙන තිලකරත්න කුරුවිට බණ්ඩාර මහතා හමුවන්නට ගිය චින්තන උදයට ලියන්නට පටන් ගත්තේය. අවුරුදු නිවාඩුවට පත්තරේ කට්ටිය ගම්බිම් බලා යන විට චින්තන එහි සෝදුපත් බැලීම භාරගත්තේය. චින්තන කැවුම් කන්න නැවතුණා එහෙනම් කියා සෙස්සෝ සිනාසුණහ. එහෙත් චින්තන ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් පත්තර කලාවේ පුංචි පුංචි දේවල්වල සිට ලොකු දේවල් දක්වා වැඩ ඉගෙන ගත්තේය.
ඊට ටික කාලෙකට පස්සේ තමයි මං ‘කොලම’ පටන් ගත්තේ. ඒක තනි තීරුවක්. මිල ශත 10යි. එ්කත් අරගෙන මම ගියා තුම්මුල්ලෙ පත්තර කඬේ ලියනගේ මුදලාලි හම්බවෙන්න. මිනිහා මේ තීරුව දැක්ක ගමන් මගේ ඇඟට ගොඩවෙලා මොකක්ද මේ, ඕවා කොහේ විකුණන්නද කියල අහපි. මං ඉතිං ටිකක් යාප්පුවෙලා කොලම මිනිහා ළඟට දාලා ආවා. ඊට පස්සෙ ලියනගේටත් හරි පුදුමයි. කොලම මිනිහා ගාව එක වතාවකට දෙසිය පනහක් විකිණෙන්න පටන් ගත්තා. කොලම නැද්ද කියලා පාඨකයො ඒක අහගෙන එන පත්තර කඩයක් බවට ලියනගේගෙ කඬේ පත්වුණා. ඔයින් මෙයින් මුදලාලිත් මාත් එක්ක හුඟක් යාළුවුණා.’ කොලම නමැති නම එම තීරුවේ සඳහන්ව තිබෙන්නේ අකුරු වර්ග තුනකිනි. ‘ල’ යන්න අනෙක් අකුරු දෙකට වඩා බොහෝ සෙයින් විශාලය. ‘කො’ යන්න පුංචිය. ‘ම’ යන්න කො යන්නට වඩා ටිකක් ලොකුය. ‘මේක ගැහුවෙ ලෙටර් ප්‍රෙස් ක‍්‍රමයට. නමට අකුරු අමුණන්න බලනකොට එකම ජාතියෙ අකුරු එතන නොතිබුණු නිසයි අකුරු ප‍්‍රමාණ තුනකින් කොලම කියන නම හදන්න වුණේ. හැබැයි ඒක අලූත්ම වැඩක් වගේ පෙනුණා.
චින්තන සිය තීරුවෙන් දේශපාලනය, කලාව හා සමාජ අගතීන් තදින් විවේචනය කළේය. එනිසා ඇතැම්හු කොලම සමග වෛර බැඳගත්තා. මේ අරෝව පිළිබඳව චින්තන එක් කොලමක ලියන්නේ මෙබන්දකි.
‘එකමත් එක රටක කිරි බරෙන් තන බුරුල්ල පිරුණු එළිච්චියක් සිටියාය. කිරි බර නිසා එළිච්චි යනවිට තන පොකුරු ඒ අතටත් මේ අතටත් වැනෙමින් බිමට කඩා වැටෙන්නට තතනයි. මේ දුටු එක් මෝඩ නරියෙක් තන වැටුණු පසු එළුමස් කන ලොබින් එළිච්චි පසුපස හති වැටෙන තුරු ගියේය. එහෙත් තන බිම වැටුණේ නැත. එමෙන්ම කොලම පළවීම පමාවනු දුටු ඇතැම් මෝඩ නරි කොලමට කෙළවී ඇතැයි උදම් ඇනූහ. කටමැත දෙඩූහ. තන බිම වැටුණත් කොලමට කෙළවෙන්නේ නැත. කොලම පළවන්නේ කොලමට වුවමනා වූ විට පමණය’ චින්තන ලියූ එකම කොලමක්වත් ඔහු ළඟ තිබුණේ නැත. එහෙත් දෙතුන් පළකින් ඉරීගිය එකම එක තීරු ලිපියක් ඔහුගේ බිරිඳ වන චාන්දනී සුරැුකිව තබාගෙන සිටියාය. එහි පිටුපස තිබුණේ චින්තන ලියූ අහස් ගව්ව චිත‍්‍රපටය පිළිබඳ විචාරයකි. අහස් ගව්වේ නළුවන් කිහිප අවස්ථාවකදීම යට ඇඳුම් ඇඳගෙන සිටීමත් පතී එ්වා සමීප රූප ලෙස පෙන්වීමත් එහිදී චින්තනගේ විවේචනයට බඳුන් වී තිබුණි.
එ්ක විවේචනය කළාට මම බොරු සදාචාර විරෝධියෙක් නෙවෙයි. දන්නැද්ද සමහර දේවල් අනවශ්‍ය ප‍්‍රවණතා බවට පත්වෙනවනෙ. ඒකයි.
චින්තන 1970 දි පමන අද පත්තරය පටන් ගත්තේ අනුර බණ්ඩාරනායකගේ ආරාධනයෙනි. මේ කාලයේ ඇත්ත පුවත්පතේ බී.ඒ. සිරිවර්ධන, රිචඞ් විජේසිරි වැනි අය හමුවන්නටත් ආ ගිය චින්තනට ඇත්තේ සිරා උපදෙස් දී තිබුණේ කොතන වැඩ කළත් කෙළින් වැඩ කරන්න යනුවෙනි. එහෙත් අද පත්තරයේ අවශ්‍යතාව අනුර නමැති චරිතය ගොඩනැංගවීම විය. චින්තන ඒ කොන්ත‍්‍රාත්තුව භාරගෙන නිර්මාණාත්මක වැඩ කොටසක් ඉටු කළේය. හොඳ වැටුපක්ද ලැබුණි.
‘අද පටන් ගන්නා කොට අපිට ටෙලිෆෝන් එකක්වත් තිබුණේ නැහැ. දවසක් අනුර මගෙන් ඇහුවා බෙලිඅත්තෙ අලූත් මන්තී‍්‍ර හොඳ කොල්ලෙක්. මිනිහට අපි සපෝට් එකක් දෙමුද කියලා. මිනිහා ඔෆිස් එකට ටෙලිෆෝන් එකකුත් දෙයි කියලත් අනුර කිව්වා. මම හා කියලා එවකට ළාබාලම පාර්ලිමේන්තු මන්තී‍්‍රවරයා වෙච්ච මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ ඉන්ටර්වීව් එකක් පත්තරේ දැම්මා. 28635 කියන එයාගෙ දුරකතනයත් අපේ ඔෆිස් එකට දුන්නා. ඕං තව දවසක් උදේ පාන්දරම අනුර මට කතා කරලා චින්තන අද ලොකු වැඩක් නැත්නම් ගමනක් යමුද ඇහුවා. මං හා කිව්වා. සත්වෝද්‍යානයට. එතන ලොක්කා නීල් ද අල්විස් කියලා කෙනෙක්. අපි යනකොට එ්කෙ හිටියා පූස් පැටියෙක් වගේ හුරතල් කොටි පැටියෙක්. අනුර මූව දැක්ක ගමන් ඉල්ලූවා. අගමැතිනිගෙ පුතාගෙ ඉල්ලීමනෙ. සතුන් වත්තෙ ලොක්කත් හා ගන්න කියලා දුන්නා. අරලියගහ මන්දිර්යට ගෙනත් මට කිව්වා චින්තන මූට නමක් කියන්නකො කියලා. මං කිව්වා නිකං ගෙනාපු එකානෙ එ්නිසා බිංදු කියලා නම දාන්න කියලා. හැබැයි මේ බිංදුව මාසෙන් දෙකෙන් සීය දෙසීය සයිස් එකට හැදුණා. අනුර දැන් මූව ගෙදර පැත්තක තියාගෙන හුරතල් කර කර හදනවා. හැබැයි චන්ද්‍රිකා එහෙම වැඩිය ඔය කොටි හුරතලයට ආවේ නැහැ. එ් දවස්වල ජාත්‍යන්තර සමුළුවක් ලංකාවේ තිබුණා. රාජ්‍ය නායකයො, වෙනත් විශේෂ නියෝජිතයො සෑහෙන පිරිසකුත් ලංකාවට ආවා. අගමැතිතුමිය මේ කට්ටියට දවසක් අරලියගහ මන්දිරයෙ කෑමකට ආරාධනා කළා. ඔන්න දැන් රාජ්‍ය නායකයො කෑම මේසෙ කියමු. මෙන්න බොලේ බිංදුවා එකපාරටම ඇවිත් මේසෙ ගාවට පැන්නා. ඌ නිකං සෙල්ලමට වගේ දාපු සද්දෙට රාජ්‍ය නායකයො ටික බයවෙච්ච පාර සේරම මේසෙ උඩට පැන්නා. මැඩම් දුවගෙන ඇවිත් අනුරට බැන්නා මම මේ රටේ මිනිස්සු ටික බලාගන්න මහන්සි වෙනවා. උඹ මේ කැලේ ඉන්න කොටි ගෙට දාගෙන. අරන් පලයන් මේකව කියලා මැතිනි එවෙලේම ලොරියක් ගෙන්වලා කොටියා රිටර්න් කළා’
චින්තනට හැරිස් හුළුගල්ල සමීපවන්නේ 1975දීය. චින්තනගේ සමහර පත්තර නැවතී තිබුණු එවකදී හැරිස් කීවේ අලූත් වැඩක් කළ හැකි නම් මුදල් ටිකක් වියදම් කළ හැකි බවකි. නව ආරක චිත‍්‍ර කතා පත්තරයක් පිළිබඳ අදහස ඒ වනවිටත් චින්තන තුළ මතු වී තිබුණි. හෙතෙම සිත්තර චිත‍්‍රකතා පත‍්‍රය පටන් ගත්තේ කච්චේරියේ වැඩ කරමින් සිටි කැමිලස් පෙරේරාත් සම්බන්ධ කරගෙනය. එ් වන විට පළවෙමින් තිබුණු එකම චිත‍්‍රකතා පත‍්‍රය වූයේ ලේක්හවුස් ප‍්‍රකාශනයක් වූ සතුටය. සිත්තරට කැමිලස් ගජමෑන්, දොංසේතං, ලපයා, සිමෝනා වැනි චරිත ඇසුරින් හාස්‍ය හා සමාජ විචාරාත්මක චිත‍්‍ර කතා දෙකක් එක් කළේය. සරත් කවිරත්න හිතට වහල්වීමි කතාව ගෙනාවේය. ලිීලාරත්න ස්පාටකස් එකතු කළේය. සරත් මධු ඉතිං ඊට පස්සේ ඇන්දේය. එ් නං දැම්මේත් චින්තනය. යුනිිකෝ ටෝගා මෙන්ම සල්ෆා වැනි විද්‍යා ප‍්‍රබන්ධයක් ද චිත‍්‍ර කතාවක් ලෙස සිත්තරෙන් එළියට ආවේය. පළවිය යුතු චිත‍්‍ර කතා කුමන ආකාරයේ ඒවාද යන්න හා සංයුතිය ගැන මුළුමනින් සැලසුම් සකස් කළේ චින්තනය.
චිත‍්‍රකතාවක් නිව්ස්වලදි වගේ මොකටද කාටද කොහොමද කොහේද ඇයි එහෙම වුණේ කියනා හේතුඵල සම්බන්ධය මත ගොඩනැගීමටයි මම උපදෙස් දුන්නෙ. මොකටද කාටද කියන එකෙන් තොරව චිත‍්‍ර කතාවක් වුණත් පළකරන්න මම කැමති වුණේ නැහැ. හැරිස් ඇහුවා පළමුවැනි පත්තරේ කීයක් පි‍්‍රන්ට් කරන්නවද කියලා. මං කිව්වා 25,000ක් ගහමු කියලා. හැරිස් කිව්වා තව අවුරුදු දහයකින් නම් මං විසිපන්දාහට අනුමැතිය දෙන්නම් කියලා. එයා වැඬේ පහළට දාලයි හිතුවෙ. හැබැයි මම කොහොමහරි විසිපන්දාහක් ගැස්සෙව්වා. පළමුවැනි පත්තරේ ගන්න තුම්මුල්ලෙ කඬේ දොරවල් කඩාගෙනයි මිනිස්සු ආවේ. සිත්තර ඉතා ඉක්මනට සතියක සෙල්ස් ලක්ෂ දෙකහමාර පැන්නා. හැරිස් හුළුගල්ල හොල්මං වෙලයි මේ වැඬේ දිහා බලාගෙන හිටියෙ. හැරිස් එ් පාර මට රේසිං කාර් එකකුත් තෑගි දුන්නා. පඩිය රුපියල් 2500යි. 75 දී එ්ක ලොකු ගාණක්. සතිපතා සේල්ස් ප‍්‍රමෝෂන් බලන්න අපි රට පුරා යනවා. මාත් හොඳට කෑවා බිව්වා. තිඹිරිගස්යායෙන් ගේකුත් ගත්තා. ඞී.එස්. සේනානායක පාවිච්චි කරපු වොල්වෝ කාරෙකත් පස්සෙ කාලෙක රු. 1500කට ගත්තා.’
ඒ කාලයේදී චින්තන කවි පොත් දෙකක් ලිව්වේය. එ් හතරේ වාට්ටුව (කවි/කෙටිකතා* සහ මල් සතක් සේ හිරු නැගෙන්නා යන කෘති දෙකය. එ් හැරුණු විට අනුකරණවාදී සිනමාවට එරෙහිව විචාරයෙහි ද පෙරමුණ ගත්තේය. විලාසිතා නමින් සඟරාවක්ද සංස්කරණය කළේය. විලාසිතා කන්තෝරුව තිබුණේ ස්ටුඩියෝ එකකය. එ් සංගීතවේදී ආර්.එ්. චන්ද්‍රසේන මාස්ටර්ගේ ගෙවල් ඉදිරිපිටය. චින්තන, ජෝති, මිල්ටන් පෙරේරා, මිල්ටන් මල්ලවආරච්චි වැනි මිතුරන් හඳුනා ගන්නේ එහිදීය. එපමණක් නොව මරදානේ චොප්පෙ අයියා, හැටේ වත්තේ නිහාල්, ගෝනවල සුනිල් වැනි අය දැන හඳුනා ගත්තේත් ඒ අහළ පහළ කරක් ගැසීමෙනි. බන්දු මුණසිංහ, සේනක පෙරේරා, වික්ටර් රත්නායක චින්තනගේ ගජමිතුරන් වන්නේ මරදානේ බජාර් එකේදීය.
’73 දී විතර වික්ටර් දවසක් කිව්වා මම ෂෝ එකක් කරන්න හිතාගෙන ඉන්නවා ඒකට නමක් දාමුද කියලා. මමයි, ආර්.ආර්. සමරකෝනුයි තවත් කීපදෙනෙකුටයි නම දාන එක වික්ටර් භාර දුන්නා. අපි ඉතිං හවස් වරුවල වික්ටර්ගෙ මහරගම ගෙදර ගිහින් නම ගැන සාකච්ඡුා කරනවා. ගිය හැම දවසකම ගල් බෝතල් දෙකක් විතර ඉවර කරනවා. ගල් එකක් එ් සවස්වල රු.12යි. හවස කතාව පටන් ගත්තම අපි සමහරදාට එන්නේ උදේ. දවස් ගාණක් ඔහොම ගතවුණා. එ්ත් නමක් නෑ. අන්තිමට මට ඔය ‘ස’ කියන අකුර ඔළුවට ඇවිත් වික්ටර්ට කිව්වා. වික්ටර්ටත් වඩා එයාගෙ නෝනා ‘ස’ නමට කැමති වුණා. සමහරු ඇහුවා තනි අකුරෙන් පෝස්ටර් ගහන්න පුළුවන්ද වගේ වැඩකට නැති ප‍්‍රශ්න. අන්තිමට ලූම්බිණියෙ ‘ස’ පටන් ගත්තු දවසෙ දොරවල් කඩාගෙන සෙනග ආවේ.’
චින්තන නම් පට බැඳීමට රුසියෙකි. ඔහු තබන නම් අතිශයින්ම ජනපි‍්‍රය වන අතර ඒවා ආයාසයෙන් තොරව චින්තනගේ සිත තුළ ජනිතවීම විශේෂත්වයකි. ලංකාවට කොන්ඩෝම ආපු අලූත එය ප‍්‍රචාරය කිරීමේ කාර්යය භාරගෙන තිබුණේ ඞී. අල්විස් ඇඞ්වර්ටයිසින් ආයතනයයි. එහි හිමිකරු ආනන්ද තිස්ස ද අල්විස් මහතාය. චින්තන කොල්ලූපිටියේ නැවතී සිටින සමයේ දහවල් එකොළහ වෙද්දී බීර එකක් බීමට රේණුකා හෝටලයට යන පුරුද්දක් තිබුණි. දිනක් ආනන්ද තිස්ස ද අල්විස් චින්තනගේ මිතුරෙකුත් සමග එහි ඇවිත් සිටියේය. මිතුරා ආනන්ද තිස්ස ද අල්විස් මහතාට චින්තන හඳුන්වා දුන්නේ මෙයාට කියලා අරකට නමක් දාගන්න පුළුවන් කියාය.
‘ඒ පාර ආනන්ද තිස්ස ද අල්විස් මට කොන්ඩොම් එක ගැන කියලා ඒක පාවිච්චි කිරීමේ අවශ්‍යතාව, අරමුණ විස්තරාත්මකව පැහැදිලි කළා. ඊට පස්සෙ කිව්වා මේක මිනිස්සු අතරෙ ජනපි‍්‍රය කරන්න ගැළපෙන නමක් දාගන්න ඕනෙ කියලා. මං කිව්වා ඕක ඉතිං වැඩිය කල්පනා කර කර ඉන්න දෙයක් නෙවෙයි. කවුරුත් සතුටින් ඉන්න වෙලාවනෙ. එ් නිසා ඕකට පී‍්‍රති කියලා දාමු කියලා.’
චින්තන කියන්නේ තමන් හොඳ රත්තෙකු විය යුතුය කියා සිතූ මිනිසෙකු බවය. කොළ කොහොමටත් පෙන්නන්න බැහැ කියූ හෙතෙම අනුර බණ්ඩාරනායකගේ මැදිහත් වීමෙන් ‘අඳ පත්තරේ ගැසුවේය. ඊට පසු චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායකගේ ඉල්ලීමකට අනුව ‘හෙට’ පත්තරේ ගැසුවේය. මේ තත්ත්වය තුළ චින්තන අවසානයේදී නිල් වූවාද යන්න මගේ අවසාන ප‍්‍රශ්නය විය. චින්තනගේ උත්තරය වුණේ එහෙම වුණේ නැහැ යන්නය. ඔහුගේ අදහස මේ සියල්ලන් මැද තමන් කළේ කිසියම් නිර්මාණාත්මක කටයුත්තක් යන්නය. සමහරවිට බීලා පයින් ගිය අමුත්තා තමන් සමග වැනි වැනී යන අනෙකා චින්තන ජයසේනගේ නමට කැළලක් කරන්නට සැරසෙනවා යන අදහසින් රොස්ව ගොස් කනට එකක් දුන්නේ චින්තන ජයසේන නාමය පිළිබඳව නොනැසී පවතින භක්තිමත් හැඟීමනිසා විය හැකිය.

විමලනාත් වීරරත්න

පාර්ලිමේන්තුවට පිවිසි ප්‍රථම කාන්තාව

By: Lanka Journalist on October 07, 2019 / comment : 0 Lanka Journalist, life

ඩොනෝමෝර් කොමිසම මගින් නිර්දේශ කළ 1931 ප්‍රථම රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභාව තුළ රත්නපුරය දිස්‌ත්‍රික්‌කයට හිමිව තිබුණේ අංක( 46 - රත්නපුරය සහ අංක( 50 - බලංගොඩ යන ඡන්ද කොට්‌ඨාශ දෙක පමණි. ඉන් පසු සෝල්බරි කොමිෂන් සභාව මගින් යෝජනා කළ ආසන 89 න් සමන්විත වු ප්‍රථම නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්‌ඩලය පිsහිටුවීමේදී රත්නපුර දිස්‌ත්‍රික්‌කයට අංක( 86 - කිරිඇල්ල ජන්ද කොට්‌ඨාශය පිහිටුවනු ලැබීය. 1947 දී පැවැත් වූ ප්‍රථම මැතිවරණය සඳහා කිරිඇල්ල ආසනයේ ලියාපදිංචිව සිටි ඡන්ද දායකයන්ගේ සංඛ්‍යාව 30307 ක්‌ විය.

මුල්ම ජන්දය සඳහා අපේක්‍ෂකයෝ හය දෙනෙක්‌ තරගවැදී සිටියහ. ප්‍රථම මහා මැතිවරණය ආරම්භ වූ 1947 අගෝස්‌තු 23 දින ආසන 10 ක ජන්දය පවත්වා තිබේ. (පළමු මැතිවරණය දින 19 ක්‌ පුරා පැවැත්විණ) එදින ප්‍රකාශයට පත් කළ ජන්ද ප්‍රතිඵල අනුව ල. ස. ස. ප. යට ආසන 04 ද, එ. ජා. ප. යට ආසන 03 ද, ස්‌වාධීන අපේක්‍ෂකයින්ට ආසන 03 ද හිමි වී තිබුණි. ල. ස.ස.ප. යට හිමි වූ ආසන 04 අතරට කිරිඇල්ල ජන්ද කොට්‌ඨාශය ද අයත් විය. එදා කිරිඇල්ල ආසනයේ සම්පූර්ණ ජන්ද ප්‍රතිඵලය මෙසේය.

ෆ්ලොරන්ස්‌ සේනානායක (මහත්මිය) ල. ස. ස. ප. කුඩය - 5535, ටී. කේ. ඩබ්ලිව්. චන්ද්‍රසේකර (ස්‌වාධීන - සමනලයා) 3294, ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල (එ. ජා. ප. - ගස) 2439 එච්. ඒ. ජී. කලාටුවාව (ස්‌වාධීන - අන්නාසිගෙඩිය) 2428, බී. ඇස්‌. රාමචන්ද්‍ර (ස්‌වාධීන - තරාදිය) 1120, ඒ. ඇම්. ඇස්‌. ඇල්. පතනිමුහන්දිරම් (ස්‌වාධීන පුටුව) 366 ප්‍රතික්‍ෂේප කරන ලද ජන්ද ගණන( 399 ජන්දය දුන් මුළු සංඛ්‍යාව 15581 ජන්දය ප්‍රකාශ කිරීමට නොපැමිණි සංඛ්‍යාව( 14726 මේ අනුව වැඩි ජන්ද 2241 න් කිරිඇල්ල ආසනය විශිෂ්ට ලෙස ජයග්‍රහණය කළ ෆ්ලෝරන්ස්‌ සේනානායක මහත්මිය ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුවට පිවිසි ප්‍රථම කාන්තාව වශයෙන් වාර්තාවක්‌ තබන්නට සමත් වූවාය.

1952 දෙවන මහා මැතිවරණය පවත්වන විට ලියාපදිංචි ජන්දදායක සංඛ්‍යාවේ වැඩිවීමක්‌ සිදු නොවූ නමුත් (29037) ජන්දය ප්‍රකාශ කළ සංඛ්‍යාව 20790 දක්‌වා ඉහළ ගොස්‌ තිබිණි. එය පළමු මැතිවරණය සමග සසඳන විට 5209 ක වැඩිවීමක්‌ පෙන්නුම් කළේය. සර්වජන ජන්ද අයිතිය පිළිබඳව ජන්දදායකයාගේ අවබෝධය යම් ආකාරයකින් දියුණු තත්ත්වයකට පත්වීම මෙයට හේතුව විය හැකිය. මෙවර අපේක්‍ෂකයන්ගේ සංඛ්‍යාව 03 ක්‌ විය. ඒ තිදෙනාම ජන්ද පදනම අතින් ශක්‌තිමත් තත්ත්වයක සිටි අය වූහ.

මේ අය අතරින් පළමු මැතිවරණයේදී තුන්වැනි ස්‌ථානයට පත් වූ ඒ ඊ. බී. කිsරිඇල්ල මහතා (එ. ජා. ප) "පුටුව" ලකුණ යටතේ තරග කර ජන්ද 9978 ක්‌ ලබා ගනිමින් ප්‍රථම ස්‌ථානයට පත්ව සිටියේය. පළමු වරට කිරිඇල්ල ආසනයට තරග කළ ජයවීර කුරුප්පු මහතා (ශ්‍රී. ල. නි. ප) "කූඩය - ජන්ද 7369 ක්‌ ලබාගැනීමට සමත් විය.

හෙතෙම මීට ඉහත 1951-04-28 දින පැවැති අංක( 89 බලංගොඩ ආසනයේ අතුරු මැතිවරණය ජයග්‍රහණය කර (ජයවීර කුරුප්පු (ගෙය) 22165, ඇම්. පී. ජෝතිපාල (ලාම්පුව 13440) බංගොඩ ආසනය නියෝජනය කරමින් සිටියේය. පළමු මැතිවරණයේදී කිරිඇල්ල ආසනය ජයගත් ෆ්ලොරන්ස්‌ සේනානායක මහත්මියට මෙවර ලබාගත හැකි වූයේ ජන්ද 31192 ක්‌ පමණි. මේ අනුව ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල මහතා වැඩි ජන්ද 2609 න් කිරිඇල්ල අසනය ජය ගැනීමට සමත් විය.

1956 තුන්වැනි මහා මැතිවණරයේදී මෙම ආසනයේ ලියා පදිංචි ජන්දදායක සංඛ්‍යාව 33008 ක්‌ වු අතර, 24551 දෙනා ජන්දය ප්‍රකාශ කර තිබිණි. මෙවරද ජන්ද සටනට පිවිස සිටියේ අපේක්‍ෂකයින් තිදෙනෙකු පමණකි. බණ්‌ඩාරනායක පිලිප් ගුණවර්ධන හවුල ගොඩනැඟු මහජන එක්‌සත් පෙරමුණ යටතේ " අත" ලකුණෙන් තරග කළේ මෙරට වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ කැපී පෙනුන චරිතයක්‌ බවට පත්ව සිටි කුසුම්සිරි ගුණවර්ධන මහත්මියයි. අංක( 11 අවිස්‌සාවේල්ල ආසනය දෙවරක්‌ම දිනාගෙන සිටි (1948-04-18) දින අවිස්‌සාවේල්ල ආසනය සඳහා වූ අතුරු මැතිවරණයට නාමයෝජනා භාර ගැනීමේදී නිතරගයෙන් පත්විය. 1952 දී ක්‌ලොඩා ජයසූරිය (18485) පරදවා වැඩි ජන්ද 929 න් ජය ගත්තාය) කුසුමසිරි ගුණවර්ධන මහත්මිය මෙම මැතිවරණයේදී ජන්ද 16272 ක්‌ ලබා ගැනීමට සමත් වූවාය.

එ. ජා. ප යේ ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල මහතාට ජන්ද 7369 ක්‌ ලැබී තිබිණි. ල. ස. ස. ප යෙන් තරග කරමින් මුල්වරට දේශපාලනයට පිවිසි එච්. චන්ද්‍රපාල ගුණසේකර මහතාට හිමි වූයේ ජන්ද 1011 කි. (පසු කාලීනව දේශපාලනයෙන් ඉදිරියට පැමිණි චන්ද්‍රd ගුණසේකර මහතා 1965 මැතිවරණයේදී අංක( 22 කොට්‌ටාව ආසනයට තරග කර ඡන්ද 13911 (ල. ස. ස. ප. යතුර) ලබා ඇම්. ඩී. එච්. ජයවර්ධන (15971) මහතාට පරාජය වූවද, 1970 මැතිවරණයේදී ජන්ද 31662 ක්‌ ලබාගෙන, වැඩි ජන්ද 10495 න් ඇම්. ඩී. එච්. ජයවර්ධන මතතා පරදවා මැති සබයට පිවිස සංස්‌කෘතික උප ඇමැති ධුරයටද පත්විය. මේ අනුව වැඩි ජන්ද 9968 ක විශිෂ්ට ජයග්‍රහණයක්‌ අත්කර ගත් කුසුමා ගුණවර්ධන මහත්මිය කිරිඇල්ල ආසනයෙන් තේරී පත් වූ දෙවැනි වාමාංශික මන්ත්‍රීවරිය වශයෙන් මැති සබයට පිවිසි ආකාරය දැකගත හැකි විය. එහෙත්,

එයින් වර්ෂ හතරකට පසුව පැවැති 1960 මාර්තු මැතිවරණයේදී ජන්ද දායක යන්ගේ මනාපය පරිදි එ. ජා. ප. යේ ඒ. ඊ. බී, කිරිඇල්ල මහතාට ජයග්‍රහණය උදාකර ගැනීමට හැකි විය. එම ජයග්‍රහණයට බලපෑ ප්‍රධානම හේතුව අපේක්‍ෂකයන් තිදෙනෙකු අතරේ වාමාංශික ජන්ද බෙදීයැම බව පැහැදිලිව පෙනීගිය කාරණයකි. ඔවුන් ලබාගත් ජන්ද සංඛ්‍යාව මෙසේය.( පී. බී. විඡේසුන්දර (ල. ස. ස. ප යතුර 5270) ඩබ්ලිව්. එල්. ඩී. ජයවර්ධන (ශ්‍රී. ල. නි. ප අත4654) කුසුම්සිරි ගුණවර්ධන (ම. එ. පෙ කරත්ත රෝදය 3906) එච්. අත්තනායක (ල. ප්‍ර. ප - කුඩය 131) මේ අනුව එ. ජා. ප අපේක්‍ෂක ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල මහතා වැඩි ජන්ද 1546 න් ජයග්‍රහණය කර මැතිසභයට පිවිසිය ද මන්ත්‍රීධුරය දැරිය හැකි වූයේ දින 33 ක්‌ පමණකි. එ. ජා. ප ය පිහිටුවාගත් අස්‌ථීර රජය රාජාසන කතා විවාදයේදීම පරාජයට පත්ව සිව් වැනි පාර්ලිමේන්තුව 1960 අප්‍රේල් 23 දින විසුරුවා හරින්නට යෙදුණි.

1960 ජුලි මැතිවරණය සඳහා මෙම ආසනයේ ජන්දය දීමට සුදුසුකම් ලැබූ සංඛ්‍යාව 26106 ක්‌ විය. ජන්දය ප්‍රකාශ කළ මුළු සංඛ්‍යාව 19987 ක්‌ ලෙස සටහන් වී තිබිණි. මෙවර ඉදිරිපත්ව සිටියේ අපේක්‍ෂකයන් තිදෙනෙකි. නමුත් සැබැවින්ම තරගය පැවැතියේ ප්‍රධාන පක්‍ෂ දෙකේ අපේක්‍ෂකයන් දෙදෙනා අතරය. සම්පූර්ණ ජන්ද ප්‍රතිඵලය මෙසේය. පී. බී. විඡේසුන්දර (ල. ස. ස. ප යතුර 10708) ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල (එ. ජා. ප අලියා 8230) ඩී. සී. පී. බෙනරගම (ම. එ. පෙ. කරත්ත රෝදය 984) නරක්‌ වූ ජන්ද සංඛ්‍යාව 65. මේ අනුව වැඩි ජන්ද 2478 ක්‌ ලබා ජයගත් පී. බී. විඡේසුන්දර මහතා පළමු වරට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් දිවුරුම් දුන් ආකාරය දැකගත හැකි විය.

1965 මැතිවරණයේදී ජන්දදායකයින්ගේ ගණන 5905 කි න් වැඩි වී මුළු සංඛ්‍යාව 32011 දක්‌වා ඉහළ ගොස්‌ තිබිණි. මෙම මැතිවරණයෙන් පසු ආසන 66 ක්‌ දිනාගත් එ. ජා. ප. ය තවත් සුළු පක්‍ෂ කීපයක සහාය ඇතිව ප්‍රතිපාක්‍ෂිකයන් විසින් "හත් හවුල්" ලෙස හඳුන්වනු ලැබූ රජයක්‌ පිහිටුවා ගත් නමුදු කිරිඇල්ල ආසනය දිනා ගැනීමට එවර ද අපොහොසත් විය. ල. ස. ස. ප යේ. පී. බී. විඡේසුන්දර මහතා දෙවැනි වරටත් මැති සබයට පිවිසීමේ වරම දිනාගත් 1965 මැතිවරණයේ කිරිඇල්ල ආසනයේ සම්පූර්ණ ප්‍රතිඵලය මෙසේය. පී. බී. විඡේසුන්දර (ල. ස. ස. ප යතුර) 13887 ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල (එ. ජා. ප - අලියා) 11620, එච්. ඒ. ප්‍රේමරත්න (ම. එ. පෙ කරත්ත රෝදය) 1167, යූ. ඩී. කුලසිsංහ (ලං. ප්‍ර. ප ඉර) 334 ප්‍රතික්‍ෂේප කරන ලද ජන්ද සංඛ්‍යාව 115, ජන්දය දුන් මුළු සංඛ්‍යාව 27123 කෙසේ වෙතත්, 1947 පටන් මෙම ආසනයට තරග කළ ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල මහතා ලබාගත් ඉහළම ජන්ද ප්‍රමාණය මෙම මැතිවරණයේදී වාර්තා විය. විඡේසුන්දර මහතා මෙවර ජය ගත්තේ වැඩි ජන්ද 2267 ක්‌ ලබා ගනිමිනි. 1970 හත්වැනි මහා මැතිවරණය එළැඹෙන විට වෙනස්‌කම් කීපයක්‌ම දක්‌නට හැකි විය. 1960 ජුලි මැතිවරණයේ සිට ල. ස. ස. ප. ය නියෝජනය කරමින් මැති සබයට ගිය පී. බී. විඡේසුන්දර මහතා මෙවර එ. ජා. ප යට එකතු වී අංක( 139 - රත්නපුරය ආසනයට තරග කළ අතර ජන්ද 12002 ක්‌ පමණක්‌ ලබාගෙන ශ්‍රී. ලං. නි. ප යේ නන්ද එල්ලාවල මහතාට (22633) වැඩි ජන්ද 10613 කින් පරාජයට පත්විය. 1947 පටන් මෙම ආසනයට එ. ජා. පයෙන් ඉදිරිපත් වූ. ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල මහතා ස්‌වාධීන අපේක්‍ෂකයකු ලෙස තරග කළේය. ඒ වෙනුවට එ. ජා. ප යෙන් ලෙනාඩ් කිරිඇල්ල මහතා ද, ල. ස. ස. ප යෙන් වාසුදේව නානායක්‌කාර මහතා ද ප්‍රථමවරට තරග කළ අයුරු දැක ගත හැකි විය. සම්පූර්ණ ප්‍රතිඵලය මෙසේය. වාසුදේව නානායක්‌කාර (ල. ස. ස.ප- යතුර) 19158, ලෙනාඩ් කිරිඇල්ල (එ. ජා ප - අලියා) 12975, ඒ. ඊ. බී. කිරිඇල්ල (ස්‌වාධීන - පුටුව) 300, වැඩි ජන්ද සංඛ්‍යාව 6183, ප්‍රතික්‌ෂේපිත ජන්ද සංඛ්‍යාව 39, ලියාපදිංචි ජන්දදායකයන් ගණන 36789, ජන්දය දුන් මුළු ගණන 32625. 1977 මැතිවරණය පවත්වන විට 1947 සිට පැවැති කිරිඇල්ල ආසනය අහෝසි වී අංක 153 යටතේ ඇහැලියගොඩ නමින් නව ආසනයක්‌ බිහි විය.

මෙම ආසනය පළමුවරට දිනාගනු ලැබුවේ ප්‍රථම වතාවට ජාතික දේශපාලනයට පිවිසි එ. ජා. ප යේ මර්වින් කුලරත්න මහතා විසිනි. ඔහු ලබාගත් ජන්ද සංඛ්‍යාව 21776 කි. ස්‌වාධීනව තරග කළ වාසුදේව නානායක්‌කාර මහතාට ජන්ද 14804 ක්‌ ද තුන්වැනි ස්‌ථානයට පත් වූ ඩබ්ලිව්. එල්. ඩී. ජයවර්ධන මහතාට ජන්ද 6128 ක්‌ ද ලැබී තිබිණි.

ජී. ආර්. ඩී. බණ්‌ඩාර

ආක්‍රොශ පරිභව දේශපාලනයෙන් අප විමුක්‌තිය ලබන්නේ කවදාද?

By: Lanka Journalist on September 29, 2019 / comment : 0 Lanka Journalist

ජනාධිපති නීතිඥ විජය වික්‍රමරත්න
නවසිය තිස්‌ ගණන්වල සිට මැතිවරණ වලට පුරුදු වී සිටින ලක්‌දිව ජනතාව ඡන්දය දීමටත් ඡන්දය ඉල්ලීමටත් මහත් අභිරුචියෙන් ඉදිරිපත් වන බව නොරහසකි. ගමේ පාරක්‌, පාසලක්‌ හදාගැනීමටත් නගරේ පයිප්පයක්‌, විදුලි බුබුලක්‌ දමා ගැනීමටත් දරුවන්ට රැකියා ලබාගැනීමටත් අසල්වාසී විරුද්ධකාරයන්ගෙන් පළිගැනීමටත් බොහෝ දෙනා මාර්ගය කර ගත්තේ මේ මැතිවරණ ක්‍රියාවලියයි. දේශපාලනඥයකු ජනතාවට සමීපවන්නේ ජනතාවගේ හෘදය ස්‌පර්ෂ කරන්නේ වචන නොහොත් භාෂාව හරහායි. ඒ සඳහා අපේක්‍ෂකයකුට වාග් ශක්‌තියක්‌, කථිකත්වයක්‌ අතිශයින් අවශ්‍ය වේ. කථිකත්වය අතිශයින් විවිධ දෙයකි. කටහඬ උපතින් ලබන සම්පතක්‌ වන අතර පුහුණුවෙන් දැනුමෙන් සතතාභ්‍යාසයෙන් එහි බලපෑම අඩු වැඩි කරගත හැකියි. පෙර කළ පිනින් ලබන දෙයකැයි ඇතැම් අය සලකන වාග් ශක්‌තිය කථිකත්වය යහපත් අරමුණු සඳහා මෙන්ම අනිටු විපාක ගෙන දෙන අරමුණු සඳහාද යොදාගත හැකියි.

දැනට වසරකට පෙර පැවැති ඇමරිකානු ජනාධිපතිවරණයේදී අති විශිෂ්ට ලෙස ජයග්‍රහණය කළේ නීතිවේදියකු වූ බරක්‌ ඔබාමායි. ඔහුගේ පියා කෙන්යාවේ උපත ලත් අයෙකි. අසාමාන්‍ය ලෙසින් සාමාන්‍ය මිනිසකු වූ ඔබාමා මහතා ඇමරිකාව තුළ ප්‍රබල දක්‍ෂිණාංශය නියෝජනය කළ මැකේන් මහතා පරාජය කළේ වාග් චාතුර්යයේ කථිකත්වයේ හාස්‌කම ලොවටම කියාපාමිණි. සී එන්. එන්. රූපවාහිනිය සංවිධානය කළ විවාද පහ මගින් ඔබාමා මහතාගේ කථිකත්වය ඇමරිකාවටත් ලොවටත් පැහැදිලි වූ ආකාරය ප්‍රේක්‍ෂක සිත් තුළ කලක්‌ පවතිතු නොඅනුමානයි. ඔබාමා මහතා අපේක්‍ෂකයකුව සිටියදී බර්ලින් නුවරට ගොස්‌ පැය දෙක්‌ පුරා පැවැත්වූ චතුර කතාව කාට නම් අමතක වේද? ඇමරිකානු ප්‍රකාශනයක්‌ වන "නිව්ස්‌ වීක්‌" සඟරාව ඔබාමා මහතා ගොලීය ජනාධිපති (Global President) ලෙස හඳුන්වා සිටියේ ඔහුගේ කථිකත්වයට මුළු ලොවම වශීවී සිටි නිසාය.

ජනතාවගේ සිත්සතන්, සංකල්ප අපේක්‍ෂා මහා ප්‍රඥව මහා කරුණාව සහිත උත්තම තලයකට ඔසවා තබනවා වෙනුවට ජනතාව ඇද වැටී සිටි පාතාල තලයට ආවේගශීලීව සමීප වී අන්තවාදී ජාතිකවාදී දුම්මල ගසා ජනතා නායකත්වයට පිවිස ස්‌වකීය රටක්‌ ලොවක්‌ ගිනිතැබූ වෙනත් දක්‍ෂ කථිකයකු ගැනද ඉතිහාසයේ සඳහන් වෙයි. ඔහු නම් 1933 ජනවාරි මස 30 වැනිදා ජර්මනියේ චාන්සලර් නිලයට පත්වූ ඇඩොල්ෆ් හිට්‌ලර්ය. ජර්මනියට අසල්වාසිවූ ඔස්‌ටි්‍රයාවේදී 1889 අප්‍රියෙල් 20 දින උපත ලද හිට්‌ලර් පසුව ජර්මනියේ මියුනික්‌ නුවරට පිවිස එවක එහි ගැවසුණු අන්තවාදී ජාතිකවාදී පිරිසක්‌ හා මිශ්‍ර විය. කෙටි කලක්‌ හමුදා කෝප්‍රල්වරයකු ලෙස කටයුතු කළ ඔහු යුද කාර්යයේදී තුවාල ලැබීය. පළවැනි ලෝක යුද්ධය කෙළවර වූයේ ජර්මනිය අන්ත පරාජයකට පත් වෙමිණි. ජයග්‍රාහකයා වූවේ කවදත් ජර්මනියේ තරහකාරයා වූ ප්‍රංශයයි. මෙම අන්ත පරාජය නිසා ජර්මානු ජනතාවට විදින්නට සිදුවූ දුක්‌ගැහැට අනන්තය. ආර්ථික හා මූල්‍යමය ගැටලු ඇරුණාම ජර්මන් ජනතාවගේත් රාජ්‍යයේත් අභිමානයට මේ පරාජය නිසා ඇතිවූවේ බරපතල හානියකි.

මේ නිසා ජර්මනිය පුරා තරුණ පිරිස්‌ පැවති ආණ්‌ඩුවටත්, යුදෙව්වන්ටත් ද්වේශ කරන්නට පෙළඹවීම පහසු කාරියක්‌ වීය. යුද්ධයට යුද පරාජයට හේතු වූ කරුණු සංසුන්ව, බුද්ධිමත්ව වටහාගෙන ඥනවත්ව කටයුතු කිරීම වෙනුවට බැලු බැල්මට සතුරන් ලෙස හඳුන්වා දිය හැකි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලන බලවේග හා සුළුජන කොටසක්‌ වූ යුදෙව්වන් මේ පරාජයේ හේතුව ලෙසින් උද්ගතවූ ආර්ථික හා සමාජයීය අර්බුදයට එකම විසඳුම අන්තජාතිකවාදී අධිපතිවාදය හා යුදෙව් විරෝධී බව ජර්මනියේ ජනතාවගේ විශාල කොටසකට ඒත්තු ගැන්වීමට හිට්‌ලර් සමත් විය. ඒ සඳහා ඔහු භාවිත කළේ අන්තවාදී ජාතිකවාදී ෆැසිස්‌ට්‌ දර්ශනයක්‌ ජනතාව පොඹවාලීමට ශක්‌තිය පිළිබිඹුව ඔහුගේ චතුර කථිකත්වයයි. හිට්‌ලර්ගේ චතුර කථිකත්වය ඔස්‌සේ ඔහු ජර්මනියත් මුළු ලොවත් ඇදගෙන ගියේ මොන විධියේ අගාධයකට දැයි දෙවැනි ලෝක යුද්ධයේ ඉතිහාසය මතක ඇති අයට යළි යළිත් මතක්‌ කිරීම අනවශයයි. කථිකත්වයේ ගැබ්වන විශ්මය හා හාස්‌කම මෙන්ම එයින් ඇතිකළ හැකි යහපත හා අයහපත ඔබාමා හා හිට්‌ලර් තුළ පැවැති කථිකත්වය විග්‍රහ කර බැලීමෙන්ම වටහා ගැනීම පහසුයි.

දේශපාලනය නමින් අද ලක්‌දිව හැඳින්වෙන ක්‍රියාවලිය ආරම්භ වූයේ 1930 දශකයේ දීය. ඡන්ද බලය පුළුල් වීමත් අධිරාජ්‍ය විරෝධී ජනතා සංවිධානයක්‌ ලෙස ලංකා සමසමාජ පක්‍ෂය පිහිටුවීමත් ඉන්පසු එක්‌සත් ජාතික පක්‍ෂය පිහිටුවීමත් ලක්‌දිව ජනතාව දේශපාලන ක්‍රියාකාරිත්වයට සම්බන්ධවීමට බෙහෙවින් උපකාරී වීය. පූර්ණ දේශපාලන නිදහස හා සමාජවාදී දේපළ ක්‍රමයක්‌ අරබයා ගොවි කම්කරු ජනතාව සංවිධානය කිරීම අරමුණ කරගත් සමසමාජ දේශපාලන ව්‍යාපාරය රටේ සාමාන්‍ය ජනතාව දේශපාලන ක්‍රියාවලිය වෙත වෙසෙසින්ම යොමු කළ නිසා සමාජයේ පහළ තලවලට දේශපාලන හැඟීම් ගලාගිය බව අද කවුරුත් පිළිගන්නා කරුණකි. සිය බසින් ජනතාව ඇමතූ සමසමාජ කථිකයෝ කම්කරු සමිති, තරුණ සමිති, පක්‍ෂ ශාඛා පොදුජන සංවිධාන ගොඩනැඟීමට අතිශයින් වෙහෙසී ක්‍රියාකළහ. 1931 වර්ෂයේ දොස්‌තර එස්‌. ඒ. වික්‍රමසිංහ මහතා හා 1936 වර්ෂයේ පිලිප් ගුණවර්ධන මහතාත් ආචාර්ය එන්. එම්. පෙරේරා මහතාත් රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභාවට මහජන ඡන්දයෙන් පත්වී යැම අප රට දේශපාලනයට නව අරුතක්‌ එක්‌කිරීමක්‌ වීය.

රටේ ජනතාවගේ ජීවිතයට සම්බන්ධ සියලු මූලික ගැටලු දුෂ්කරතා විසඳුම් පිළිබඳව ශාස්‌ත්‍රීය වූද, විද්‍යාත්මක වූද තොරතුරු ඉතා ගැඹුරින් සිදුකරවීම ඇරඹුණේ මේ වකවානුවේය. මේ වැදගත් අර්ථවත් හා සාරවත් වූද ක්‍රියාවලිය 1948 පසු යුගයේදී වඩාත් ශක්‌තිමත් වීය. පාර්ලිමේන්තුව විද්වත් සභාවක්‌ම වීය. උසස්‌ අධ්‍යාපන සුදුසුකම් නොතිබුන ද ප්‍රායෝගික ඥනයෙන් හෙබි දේශපාලනඥයන් වූ ඩී. එස්‌. සේනානායක, එස්‌. ඩබ්. ආර්. ඩී. බණ්‌ඩාරනායක, ඩඩ්ලි සේනානායක, පිලිප් ගුණවර්ධන, ආචාර්ය එන්. එම්. පෙරේරා, ආචාර්ය කොල්වින් ආර්. ද සිල්වා, රාජනීතිඥ ජි. ජි. පොන්නම්බලම්, මහාචාර්ය සී. සුන්දරලිංගම්, පීටර් කෙනමන්, බර්නාඩ් සොයිසා, එම්. ඩී. බණ්‌ඩා, සී. බී. වන්නිනායක, ටි. බී. ඉලංගරත්න, සරත් මුත්තෙට්‌ටුවගම වැනි දේශපාලනඥයන් මැතිසබය සැබැවින් ආලෝකමත් කළ කථිකයෝ වූහ. අලුතින් පත්වී පැමිණි මන්ත්‍රීවරුන්ට මේ ප්‍රවීණයන්ගෙන් මහගු ආදර්ශයක්‌ ලැබිණි. හරි වැරදි ගැන අවබෝධයක්‌ නිසඟින් ලැබුණු අතර පක්‍ෂ නායකයෝ ස්‌වකීය පාක්‍ෂික නවකයන්ගේ මනා හැසිරීම ගැන සැළකිල්ලක්‌ දැක්‌ වූහ. සියලු මන්ත්‍රීවරුන් නියෝජනය කළේ පුළුල්ව රටේ පැවති ශිෂ්ටසම්පන්න දේශපාලන සංස්‌කෘතියකි. දූෂිතයන්, මැරයන්, ජනතාවගේ පොදු වත්කම් සූරා කන්නන් අතරින් පතර සිටියද ඔවුන් වීරයන් ලෙස, පූර්වාදර්ශී උත්තමන් ලෙස සැළකුනේ නැත.

මන්ත්‍රීවරුන්ගේ චර්යාව පාලනය කිරිමට රෙගුලාසි නීති රීතිවලට වඩා තිබුණේ සම්ප්‍රදායන්ය. ඩී. එස්‌. සේනානායක මහතා මීරිගම මන්ත්‍රීවරයා හා අගමැතිවරයා ලෙස හැඳින් වුණු අතර ආචාර්ය එන්. එම්. පෙරේරා මහතා ගැන විවාදයක සඳහන් වූවේ රුවන්වැල්ලේ මන්ත්‍රීවරයා ලෙසයි. පිලිප් ගුණවර්ධන මහතා අවිස්‌සාවේල්ල මන්ත්‍රීවරයා ලෙස හැදින් වුණු අතර ඩඩ්ලි සේනානායක මහතා දැදිගම මන්ත්‍රීවරයා ලෙස හැඳින් විණි. කිසිම මන්ත්‍රීවරයකු නමින් සඳහන් කිරීම සපුරා තහනම් විණි. එකල පැවැති දේශපාලනයේ යම්කිසි මූලික සරල බවක්‌, චාම් බවක්‌, අවංක බවක්‌ දිස්‌විණි. මොන දේශපාලන මත දැරුවත් කුමන පක්‍ෂයකට සම්බන්ධ වුවත් පොදුවේ කවුරුත් නියෝජනය කළේ හැදිච්චකමකි, විනීතකමකි අවංක කමකි.

1977 මැතිවරණය ජයග්‍රහණයත් සමග ලක්‌දිව දක්‍ෂිණාංශික දේශපාලනයේ අයෝමය පුරුෂයා ලෙස සැලකුණු ෙ-. ආර්. ජයවර්ධන මහතා අසීමිත බලයක්‌ සහිතව බලයට පත් විණි. දේශපාලන සතුරන් ලෙස පෙනුන බලවේග සුණු විසුණු කිරීමේ අනර්ථකාරී ක්‍රියාවලියකට එළැඹුණු ඔහු 1978 ආණ්‌ඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථාව මගින් රටේ දේශපාලන බලය පාර්ලිමේන්තුවෙන් බැහැරට ගෙන යන ලදී. පාර්ලිමේන්තුව මන්ත්‍රීවරුන් තම තමන්ගේ අඩු දියුණුභාවය ප්‍රදර්ශනය කෙරුණු ආක්‍රොශ පරිභවයෙහිම යෙදෙන ඇනුම් බැණුම් පුරසාරම් දොඩවන අදහසක්‌ ඉදිරිපත් වුව හොත් අදහසට නොව අදහස ඉදිරිපත් කරන මන්ත්‍රීවරයාට හෝ මන්ත්‍රීවරියට පහර දෙන බාල තැනක්‌ බවට පත් වුණේ ඉන් පසුවයි. ඔහු සිතාමතා ඇතිකළ දිස්‌ත්‍රික්‌ නියෝජිත ක්‍රමය, මනාප ක්‍රමය, විධායක ඒකාධිපති ක්‍රමය, දේශපාලනය තුළ මැර බලය තීරණාත්මක සාධකයක්‌ ලෙස ස්‌ථාපිත කිරීම යනාදී විපර්යාස සමුඡය තුළ පැතිර පැවති ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ප්‍රවනතා යටපත්කර ඒකාධිපති නැඹුරුවකට මග විවර කළහ.

දේශපාලන බලය මහජන නියෝජිත සභාවෙන් බැහැරට ගෙන ගොස්‌ යෝධ බලකොටුවක හිරකර තැබීම හේතුවෙන් පාර්ලිමේන්තුව තුළත් ඉන් බාහිර සමාජයේත් බුද්ධිමය සාකච්ඡාවකට, විද්වත් වාද විවාදවලට, අදහස්‌ විෂයයෙහි විවිධත්වයට තිබුණු ඉඩකඩ සපුරා ඇහිරින. එයින් ඇතිවූ හිස්‌තැන පුරවනු ලැබුවේ මැර බලය හා ආක්‍රෝශ පරිභව දේශපාලනය විසිනි. අදහසක්‌ ඉදිරිපත් කළ කෙනාට පහර නොදී අදහස විග්‍රහ කිරීමේ අදහසට විරුද්ධව කරුණු කීමේ ශිෂ්ටසම්පන්න සම්ප්‍රදාය වෙනුවට අදහස්‌ ඉදිරිපත් කළ කෙනාට පහරදී ඔහුගේ ජාතකය, වරිගය, ඕපාදුප, මුල්කරගෙන ඔහුව විනාශ කිරීමේ කුරිරු භාවිතයක්‌ ඉස්‌මතුවී තහවුරු විණි. විශිෂ්ට කථිකත්වය වෙනුවට වාචාලකම මුඛරිකම අගය කිරීමේ ප්‍රවනතාවකින් සමාජය ඔත්පල විණි. සංගීතය කලාවක්‌ වන අතර ගණිතය විද්‍යාවක්‌ වේ. කථිකත්වය විද්‍යාවේ හා කලාවේ සංකලනයක්‌ ලෙස හැඳින්විය හැකිය. ගී්‍රසියේ සිටි ශ්‍රේෂ්ඨ කථිකයන් වූ පෙරික්‌ලීස්‌  ඩිමොස්‌ත්‍රීන්ස්‌  සොක්‍රටීස්‌  රෝමයේ සිසරෝ මාක්‌ ඇන්තනි  යන ජනනායකයන්ගේ කතා විමසීමට ලක්‌ කළ විටද මෑත වකවානුවල බැබලුණු බ්‍රිතාන්‍යයේ වින්ස්‌ටන් චර්චිල්  භාරත දේශයේ ශ්‍රී නේරු  ක්‍රිෂ්ණා මෙනන්  කියුබානු නායක ආචාර්ය පිදෙල් කස්‌ත්‍රො වැනි ප්‍රවීන කතිකයන්ගේ කතා සැලකුව විටද මේ කාරණය පැහැදිලිවේ.

කතාවකට සවන් දීමෙන් අවබෝධයක්‌, සන්තුෂ්ටියක්‌, වින්දනයක්‌ ඇක්‍රොශ ස්‌වභාවිකයි. එහෙත් ආකොශ පරිභව, ඇනුම් බැනුම්, චරිත ඝාතන, පුරසාරම්, තර්ජන, ගර්ජන සහිත ගොරහැඩි ඝෝෂාවක්‌ කතාවක්‌ ලෙස සැළකීම නොවටී. එවන් ඝෝසාවකින් ඇතිවන්නේ අප්‍රසන්න ජුගුප්සාජනක හැඟීම්ය. එය අසන්නාට කන්දොස්‌කිරියාවක්‌ම වේ. මෙවන් අසංවර ඝෝෂාවන් රසවත් කතා ලෙස ප්‍රචාරය කිරීම හා එවැනි ඝෝසා කරන්නන් කතිකයන් ලෙස බාල පරපුරට වෙසෙසින් ලබාල සිසු සිසුවියන්ට හුවාදැක්‌වීම මොන තරම් අනර්ථකාරී ව්‍යායාමයක්‌ දැයි රූපවාහිනි නාලිකා මෙහෙය වන්නන්ට අවබෝධ නොවීම, මොනතරම් අවාසනාවන්ත දෙයක්‌ද? බුද්ධිමය පරිසරය කෙළෙසමින්, බාල පරපුරට වැරදි පූර්වාදර්ශ සපයනු වෙනුවට උසස්‌ දේ උතුම් දේ ශිෂ්ටසම්පන්න දේ ඔසවා තබන විද්වත් මාධ්‍ය සංස්‌කෘතියක්‌ මෙරට පැවතුනා නම් එය අප රටට ජනතාවට වාසනාවක්‌ නොවන්නේද?

ඇනුම් බැනුම් ද්වේශසහගත චෝදනා සහිත අවස්‌ථාවක්‌ සම්භාව්‍ය සිංහල සාහිත්‍යයේ හැඳින් වුණේ ආක්‍රොශ පරිභව සහිත අවස්‌ථාවක්‌ ලෙසය. එවන් අවස්‌ථා දවස පුරා දකින්නට, අසන්නට ලැබීම ශ්‍රේෂ්ඨ ආගමික දර්ශනවලින්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සාරධර්ම වලින් පෝෂණය ලත් ශ්‍රී ලාංකික බෞද්ධ ජනතාවට සුදුසු ඔබින දෙයක්‌ යෑයි කිසිසේත් සැළකිය නොහැකිය.