අප ජීවත් වන මෙම ක‍්‍රමයේ නියමාකාර ශක්තිය ඇත්තේ පාලන බලය හිමි පංතියේ ප‍්‍රචණ්ඩත්වය තුළම නොවේ. එසේම රාජ්‍යයන්ත‍්‍රයේ හිතුවක්කාර සාහසික බලය තුළමත් නොවේ. පාලකයන්ගේ දෘෂ්ටිවාදය පිළිගන්නා මහජනතාව අතරය.-අන්තෝනි ඕ ග‍්‍රාම්ස්චි
ඔහු මෙම අදහස පළ කලේ ඉතාලියේ නැ`ගී ආ ජන නන්දනීය පැසිස්ට් බලය දැකීමෙන් ය. පාර්ලිමේන්තු දේශපාලනයේ බලපෑමට හසු වූ කුමන සමාජයටත් එය අදාලය. මන්ද? එක්තරා ආකාරයකින් සිවිල් සමාජය යනු පාලන තන්ත‍්‍රයේම කොටසක් වන හෙයින් ය. නැතහොත් ඇතැම් තත්ත්වයන් යටතේ පාලන තන්ත‍්‍රයම වන හෙයින්ය. අද දවසේ ලාංකීය සමාජයේ සිදුවන සිදුවීම් තේරුම් ගැනීමටත් එය අදාලය.
රට ‘එක් සේසත්’ කිරීම ස`දහා දෙමළ සමාජය මිලිටරිමය වශයෙන් යටත් කිරීමට ක‍්‍රියාකළ හා උපකාර කළ අය අතරින් ඇතැම් අය යුද්ධ ජයග‍්‍රහණයේ වාසිය අපතේ යා නොදී, සිංහළ-දෙමළ වාර්ගික සංහි`දියාව ඇති කිරීමට නොපමාව යොදා ගත යුතු බව කියති. මෙහෙම කියන අය අතර වැඩි දෙනා මාක්ස්වාදී උරුමයක් ඇත්තෝය. ආනන්ද සංගරී මහතාගේ සිට දයාන් ජයතිලක මහතා මෙන් ම ලිබරල් කණ්ඩායම්වල ද මතය එයයි. සංහි`දියාව ඇත්කිරීමට දේශපාලන බලය විමධ්‍යගත කිරීම පමා නොකළ යුතුයැයි ඔවුහු සිතති. එළැඹී ඇති වාසි සහගත පශ්චාත් යු`ධ සමය ගෙවී යන තෙක් ආණ්ඩුව ලත වෙවී සිටියෝතින් සියල්ල උඩු යටිකුරු වනු ඇතැයි ඔවුහු සිතති. වර්තමාන ආණ්ඩුවට එය කිරීමට විභවයක් ඇතැයි කියා ද ඒ උදවිය සිතති. දේශපාලන බලය විමධ්‍යගත කිරීමට තිබූ බාධාව එල් ටී ටී ඊ සන්නද්ධ ව්‍යාපාරය යැයි කලක සිටම ඔවුහු විශ්වාස කළේ ඊට නියම බාධාව ඇත්තේ දකුණේ බවත් හික්මවා ගත යුතුව ඇත්තේ එය බවත් නොපිළි ගත් හෙයිනි. රුදුරු යුද්ධයකට ඔවුන් පක්ෂ වූයේත් එනිසාය. දැන් එල් ටී ටී ඊ බාධකය නැත. එපමණක් ම නොව පේන හැටියට දොස්තර තිස්ස විතාරණ සහෝදරයා පවත්වාගෙන ගිය සර්ව පාක්ෂික සමුළුවේ වාර්තාව ද අවසන් ය. නමුත් වැඬේ වෙන්නේ නැත. ආණ්ඩුවේ සිංහලෝත්තමවාදී හවුල්් කරුවන් කියා සිටින්නේ දැන් තත්ත්වය වෙනස් වී ඇති බැවින් බලය විමධ්‍යගත කිරීමේ අවශ්‍යතාවයක් පැන නොන`ගින බවයි. එහි අදහස වන්නේ දෙමළ ජාතිය පරාජය වී ඇති නිසා බලය බෙදීම අවශ්‍ය නැති බවය ආණ්ඩුවේ නිලමතයත් එයම බව ආණ්ඩුව කියන දේවල් වලට වඩා කරන දේවල් වලින් පැහැදිලිය. එහෙත් දයාන් ජයතිලක මහතා කියන්නේ බලය බෙදීමෙන් සාමය ස්ථාවර කිරීමට ජනාධිපතිට උවමනා වුවත් වටේ ඉන්න හැත්ත එය කරන්නට නොදී අකුල් හෙලන බවය. මෙය ඇත්තක් ද? ඇත්තක් නොවුණත් ඇත්තක් ම කියා සිතන්නට දයාන් මහතාට සිදුවී තිබෙනවාවත්ද?
දැන් ආණ්ඩුව කරමින් සිටින්නේ ලෝකයේ රට රටවල් වලටත්, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය ඇතුළු ලෝක සංවිධානවලටත්, තමන්ගේ වැඩවලට ඇ`ගිලි ගහනවා කියමින් පස් පඩංගුවේ බැනවැදීමය. ආණ්ඩුව වෙනුවෙන් පෙනී සිටින මාධයයන් ද ආණ්ඩුව අනුව යමින් හැරුණු-හැරුණු අතට ආණ්ඩුව කරනවා මෙන් ම බැන වදිති.
පුදුමය නම් මෙසේ බැන වදින්නේ මීට ටික කළකට පෙර ත‍්‍රස්තවාදය මර්දනය කිරීමට තමන් ට උපකාර කළායැයි කියා ආණ්ඩුවම කියා සිටි රටවල් වලටය. රටේ ජනතාවට ඇත්ත දැන ගන්නට මාර්ගයක් නැතත් ඒ රටවල් ආණ්ඩුවට උපකාර කළ බව ඇත්තකි. ඉන්දියාවත් ඇමෙරිකාවත් යුරෝපීය සංගමයත් තාක්ෂණික සහායෙන් ද ඔත්තු සේවා වලින් ද යුද ආයුධාදිය සැපයීමෙන් ද දැනුවත් ව ආණ්ඩුවට උපකාර නොකළේ නම් යුද්ධය අවසන් නොවනු ඇත. ලංකාවේ යුධ විශ්ලේෂකයන් ට නොපෙනුනා ට නවීන චන්ද්‍රිකා යුධ තාක්ෂණය, නවීන අවි ආයුධ, රේඩාර් පද්ධති ආදී දේ මෙම යුද්ධයේ දී තීරණාත්මක වූ මෙවලම්ය.
ඒවා රුහුණේ මී කිරි මෙන් දේශීය නිෂ්පාදන නොවේ.
ලෝකය කාරුණික නොවූයේ නම් ඒ පහසුකම් ලංකාව වැනි දුප්පත් නොදියුණු රටකට ලබා ගත නොහැකිය. එම රටවල් ලංකාවේ ප‍්‍රශ්ණ දෙස දකින්නේ ලංකාව ලෝකෙන් උතුම් රට කියා සිතාගෙන නොව ගෝලීය සමාජයට කරදර දෙන ත‍්‍රස්තවාදයේ උල්පතක් හැටියට සලකාය. ත‍්‍රස්තවාදය නැති කිරීමට සංග‍්‍රාමික උපකාර කිරීම පමණක් නොව නැවත ඉන්දීය සාගරය තුළ ත‍්‍රස්තවාදය ඇති වීම නැති කිරීමටද ඔවුන්ට අවශ්‍යය ඔවුන අපට උපකාර කරන්නේ ඒවා කර ගැනීමට අපට තනිවම බැරි නිසාය. ඒ නිසා ත‍්‍රස්තවාදය නැවත ඉපැදීම නැවතීමට නම් ඊට පදනම් වූ හේතු ද තුරන් කළ යුතු බව ඔවුන්ගේ තාර්කික මතයයි.
මෙය බෞද්ධයන් ට අලූත් තර්කයක් නොවේ. දයාන් මහතාගේ මතයත් එය බව ඔහු කියන දේවල් වලින් සිතා ගත හැකිය. ලංකාවේ ප‍්‍රශ්ණය ස්ථාවර ලෙස විසැ`දීමට නම් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය තහවුරු කිරීම අත්‍යාවශ්‍ය පියවරක් බව ගෝලීය සමාජයේ කියා සිටින්නේ අර හේතු නැති කිරීමටය.
ත‍්‍රස්තවාදයට තුඩුදුන් හේතුත් ගුවන් ප‍්‍රහාර වලින් පමණක්ම විනාශ කළ හැකි නම් ඔවුන් අපට මිසයිල් දී පැත්තකට වනු ඇත. එහෙත් ගුවන් ප‍්‍රහාරවලින් එය කළ නොහැකිය ආණ්ඩුවට වැටහෙන්නේ නැති දේ හෝ වැටහුනත් ප‍්‍රතික්ෂේප කරන දේ එයයි. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයත් යුරෝපය හා ඇමෙරිකාවත් ලංකාවේ ආණ්ඩුවට ඒකාධිපති මුරණ්ඩුකම් අතහැර, වංචාව, ¥ෂණය හා දේශපාලන මගෝඩිකම් අතහැර නීතියේ ආධිපත්‍යයට ගරු කොට, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට හැරෙන ලෙස බලපෑම් කරන්නේ එහෙයිනි.
කැරලි පැනනැ`ගීම වැලැක්්වීමට සමාජය සහන ශීලී විය යුතුය එය ලංකාවේ වුවමනාවක් මිස ඒ රටවල වුවමනාවක් නොවේ. ලෙඩා බොන්න බැහැයි කිව්වාට බෙහෙත් වුවමනා ලෙඩාට මිස වෙදාට නොවේ.
මේ නිසා ආණ්ඩුවේ ප‍්‍රකාශකයන්් එම රටවල අප‍්‍රසන්න අතීතය හාරා අවුස්සා මොකක් හෝ කුණක් හොයාගෙන ඔවුන්ට අපහාස කොට, කවුද ඩෝ අපේ වැඩවලට අත දාන්නේ කියා බුරා පැනීමෙන් පලක් වන්නේ නැත. ලෝකය එක යායක් වී වේගයෙන් වෙනස් වෙමින් භ‍්‍රමනය වන මෙම යුගයේ අපේ වැඩ අපි බලාගන්නම් කියා කීම මෝඩ කමකි. මන්ද? මේ ටිකටවත් අප පැවතුනේ අපේ වැඩ ඔවුන් බලා ගත් නිසාය. අපේ වැඩ අපටම බලා ගන්නට පුළුවන්නම් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලින් හා ලෝක බැංකුවෙන් උපකාරද යුරෝපීය සංගමයෙන් ජී එස් පී ප්ලස් සහනයද ඉල්ලන්නේ ඇයි?
කවුරු කොහොම හිතුවත් ත‍්‍රස්තවාදය තුරන් කිරීම මේ කාලයේ තනි රටකට පමණක් කළ හැකි ස්වාධීන කාර්යයක් නොවේ.දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසු තනි රටකට කළ හැකි වැඩ නැත. එමෙන්ම එය තුරන් කළ පසු යලි ඇතිවීම වැලැක්වීමත් තනි රටකට කළ හැකි ස්වාධීන කාර්යයක් නොවේ. එය තනි රටේ සමාජවාදයටත් වඩා විහිළුවක් බව දයාන් මහතා ට අවබෝධ විය යුතුය. මන්ද? ලෝකය එක දැලක් බැවිනි.
ආණ්ඩුව කෝප වී ඇත්තේ මෙම යථාර්ථය පෙන්වා දීම නිසාය. හෙවත් එසේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය තහවුරු කිරීමට ආණ්ඩුව ගතයුතු අවතැන් වූවන් ට සාධාරණය ඉටු කිරීම, සාමය ස්ථාවර කිරීමට බලය බෙදා ගැනීම ආදී සංයුක්ත පියවර ගැන ඒ රටවල් ආණ්ඩුවට මතක්කරදීම නිසාය. වැඩි මනත්ම කියනවානම් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය තහවුරු කරන්නට යාම ‘හරාකිරි’ කරගැනීමක් බව ආණ්ඩුව දන්නා නිසාය.
ආණ්ඩුවේ නියම තත්ත්වය එය වුවත්, ආණ්ඩුව සම`ග එක් වී අනුන්ට බැන බැන ඉන්නා අය අතරේමත් දැන් පරණ වෙනස්කම් ඉස් මතුවෙමින් තිබේ. ඉන් ඇතැම් උදවිය දැන් ආණ්ඩුවට ද දොස් න`ගතිි. ලෝකයේ හො`ද හිතත් රැුකගෙන මෙතැනින් එහාට ඉදිරියට යාමට ඔවුහු දේශපාලන විසැ`දුම් යෝජනා ඉදිරිපත් කරති. හරිම`ග පෙන්වති. එහෙත් ආණ්ඩුව ඒවා පිච්චියකටවත් ගණන් ගන්නේ නැත. ඒ නිසා උපදෙස් දෙන අයද සිටින්නේ අන්ද මන්ද වූ ගානේය. එල් ටී ටී ඊ ය අවසන්ය. ඔවුන් සිතාගෙන සිටි හැටියට දේශපාලන විසැ`දුම් වලට තිබූ එකම බාධාව අවසන්ය. දැන් ජනවර්ග අතර සංහි`දියාව ඇති කළ හැකිය. සාමයේ මල් පිපෙනු ඇත. සංවර්ධනයේ රෝසමල් මාවත විවරවනු ඇත. තුන්වන ලෝකයේ සිට පළමුවන ලෝකයට ලංකා මාතාව වඩිනු ඇත. වාමාංශික ධාරාවේ උපත ලැබූ බොහෝ ලිබරල්වාදී බුද්ධිමතුනුත්, දේශපාලන අවස්ථාවාදීනුත්, නොමේරූ මාධ්‍යවේදීනුත්, අහිංසක උගතුනුත් මෙසේ සිතති. දයාන් ජයතිලක සහෝදරයාගේ මේ දිනවල මාධ්‍යයට පළ කරන අදහස් තුළ ඒ හැම දෙනාගේම ආකල්පය අඩංගුවන බව පෙනේ.
දයාන් ජයතිලක මහතා, කියා සිටින්නේ, පශ්චාත් ප‍්‍රභාකරන් යුගයට අනුව, දැන් ජනරජය දෙමළ සමාජය සම`ග මිත‍්‍ර වීම ස`දහා කළ යුත්තේ, ජනරජයේ බලය දෙමළ ජනතාව සම`ග බෙදා ගැනීමට ක‍්‍රියා කිරීම යි. ඒ ‘දේශපාලන යමාමහ පෙළහර’ පෑ හැක්කේ වෙනින් කාටවත් නොව මහින්ද රාජපක්ෂටමය. එසේම මේ සේරටම බාධාව වූ කලී අනෙකක් නොව ජනරජ නායක මහින්ද රාජපක්ෂ වටා ‘මුචලින්ද නාග රාජයා’ මෙන් වෙලී ඉන්නවායැයි කියා දයාන් සිතන මොනවාදෝ දුෂ්ට බලවේග ජාතියක් ය. ඉතින් ඒ නිසා මොකවත් කරන්නට ජනාධිපතිටත්් බැරිය. යූ ඇන් පියට නම් බැරේ බැරුවාමය. දයාන්ගේ බන අහන්නට තරම් ‘සින්න පොඩියෙන්’ ලා දැන් යූ ඇන්පියේ නැති නිසා දයාන් ට එසේ සිතෙනවාද කියා පැහැදිලි නැත. කෙසේ වෙතත් අර අසික්කිත සත්තු ටික ඈත් වුණා නම් ජනරජ නායකයා නොවරදවාම සිංහළ-දෙමළ පේ‍්‍රමය ගොඩනැ`ගීම වහාම කරනු ඇත. නමුත් සුරං`ගනා කථාවල එන රකුසන් ගේ ප‍්‍රාණය වෙනත් සතෙකු තුළ ආරක්ෂිතව පවතිනවා මෙන් තමන්ගේ ප‍්‍රාණය ද පිහිටා ඇත්තේ අර අසික්කිත සත්තුන් ගේ හදවතේ බව ජනරජ නායකයාගේ හදවත හො`දින් ම දනී.
බැලූ බැල්මට, ඇසූ ඇස්මට මොන තරම් රසවත් අපූරු කතාවක්ද? හැරී ජයවර්ධන සිටුවරයා කලකට පෙර දැයේ දරුවන් ට කුණු කිරි පිටි සම`ග තිළින කළ ‘ඩානෝ’ සුරංගනා කතාවක් සේ මිහිරිය. ඒත් ඉතින් අන්තිමේ දී වාසනාව නූලෙන් මිස් වී තිබේ? කෙසේ වෙතත් දයාන් ජයතිලක මහතා කේ. ජයතිලක කතා කරුවා තරම් ම සූර කතා කාරයෙකු බව පිලිගන්නට අපට සිදුව තිබේ.
දැන් තදාත්මය විගටනය කිරීම ස`දහා දාරියෝ ෆෝ ගේ නාටකීය උපායකින් කතාවට වෙනත් අන්තයක් දිය යුතුය. එය මෙසේය. දැනට ඉතිරි වී සිටින සියළුම දෙමළුන් එක් සැනින් සිංහළුන් බවට පත් වී, ජ.වි.පෙ. සම`ගම විමල් වීරවංශද ගොළු වී, අර සිංහළුන් වූ දෙමළුන් ට උන් ගේ ඥාතීන් වූ මිය ගිය හා අතුරුදන් වූ දෙමළුන් ගැන මතකයද උන්ගේ ඉඩම් ගැන මතකය හා කන්වල එල්ලී තිබූ රත්තරන් ගැන මතකයද අතුරුදන් වී, උන් අතරින් සැලකිය යුතු පිරිසක් ඒහි භික්ෂුභාවය ලබා, විචිත‍්‍ර ධර්ම දේශකයන් වී, ගැහැණුන්ගේ ශරීර ගැන රාගදේහපේ‍්‍රමී බන කියමින් ද ඒ බන වියපත් ගැහැණුන් හා ආබාධිත සොල්දාදුවන් විසින් ශ‍්‍රවණය කරමින් ද ඉන්නා ඒකීය බන බිමක් බවට ජනරජය පත්වෙයි. ඉන් පසු ජනරජයේ ප‍්‍රතිවිරෝධයත් ලෝකය හා ජනරජය අතර ප‍්‍රතිවිරෝධයත් අවසන් වෙයි. අර මුචලින් ද නාගයා බ`දු වූ දුෂ්ට බලවේග දුර්මුඛ වේ. මෙතැනින් එහාට රට ට යන්නට අමාරුව තිබූ අපහසුව පැන නොන`ගී. ඉන් පසු දයාන් සහෝදරයා ‘රෙජීස් ඩෙබ්රේ’ සහෝදරයාටත් වඩා ‘ක`ද හත්තක්’ සේ ජනරජුට ඇලී දිදුලන තරුවක් වෙයි, හරියටම තනි පාටින් ඇන්ද චිත‍්‍රයක් වගේය. නෑ-තනි පාටින් පෙණුන සිහිනයක් බ`දුය.
මොන තරම් අපූරුද? එහෙම වේවා යැයිම සිතමු. එහෙම වේවා යැයිම පතමු.
දයාන් ජයතිලක සහෝදරයා ද මහාචාර්ය නලීන් ද සිල්වා හා ආචාර්ය සුසන්ත ගුණතිලක තරමින් ම අන් උගතුන්ට ගරහන සැටියෙන් කියැවෙන්නේ හෙතෙම ලංකාවේ සිටින අද්විතීය දේශපාලන විමර්ශකයා, බුද්ධිමතා, විප්ලවීය ප‍්‍රාඥයා හෙවත් ද ඉන්ටර්ලෙක්චුවල් බවය. ඉතින් එහෙම වෙළාත් අර අහිංසක ජනාධිපතිවත් වෙළා ගනිමින් රටට හො`දක් වීම වලක්වන දුෂ්ට බලවේග, තමන්ටද දෂ්ට කරන බව තුන්කල් දක්නා නුවණින් නොදුටු හැටි පුදුමය. ඒ නොපෙනීම මැලේරියා කාලේ ශ‍්‍රීමත් ඞී. බී. ජයතිලක කීවා මෙන් මෙය රටේ ජනතාවගේ කරුමයම විය යුතුය. ජයතිලකලාට හිතෙන හැටි…!
නමුත් අප වැන්නන්ට පෙනෙන්නේ මෙසේය. මුචලින්ද නා රජු මෙන් ජනරජයේ නායකයා වෙලාගෙන සිටින විශේෂ බලවේගයක් නැත. බලවේගය ඔහුම ය. ඔහුම බල වේගය ය. ඔහු ට එරෙහිව සිටිනවානම් සිටින්නේ ඔහුමය. දයාන් මහතා ඇතුළු තවත් බොහෝ බුද්ධිමතුන් එක්ව සාඩම්බරයෙන් කලක සිට වෙර දරා කෙලින් කර ගත්තේ එයය. තමන්ට කොටන නිසා දැන් දුෂ්ටයැයි කියා කියන ඒ බලවේගයම ය. දැන් දෙමළ හටන ඉවරය. විජිත පුර බල කොටුව බිමය. කඩොල් ඇතා නිදිය. සටන ඉවර නිසා විවිධ පැති වලින් ආ හමුදා ආපසු හිටි තැන් වලට යමින් සිටිති. දයාන් උතුරු දෙසට හැරෙන විට චම්පික හා වීරවංශ දකුණට ද තවත් අය රුහුණටද ගමන් කරමින් සිටිති. ජ.වි.පෙ. තවමත් මිසයිල් වැදීමෙන් බිම වැටුණු ‘තරු’වල කෑලි අහුලමින් සිටිති.
මෙහෙම වන්නේ අධිනිශ්චය අවසන් වූ පසු යැයි කියා කියමනක් ආදි කාලයේ අසා ඇත. දයාන් ටත් එය මතකදැයි මම නොදනිමි. මේ නිසා දයාන් මොනවා කීවත්, වාර්ගික ප‍්‍රශ්ණයක් තිබුනාය යන අදහස යුද්ධයත් සම`ගම ඉවර බව අමරසේකරයෝ ද වීරවංශයෝද කියන අතර රතන හිමියෝ වදාරති. ඒ බන ඇසූ ජනපතිත් ඔහු හා එක්ව කිරිබත් කෑ සැදැහැවත් ජනතාවත් ඒ බව එසේම පිළිගනිති. ඔය කියන සංහි`දියාව ද මොකද්ද එක ඇතිකරන්නට කියා බලය බෙදන්නට යාමෙන් වන්නේ, රණ විරුවන් දිවි පුදා එක් කළ රට නැවත දෙමළුන්ට ම දීම බව, ඒ අය තාර්කිකව සිතති. දැන් එය එහෙම නොවේ යැයි කියා තේරුම් කරදීමට කාලෝස් පොන්සේකා අමදෝරුටවත් කළ නොහැකිය. සිංහළ-දෙමළ සංහි`දියාවක් ඇති කළ යුතුයැයි සිතෙන්නේ යුද්ධයෙන් සමාජය වෙන් වී ඇති බව පෙනෙන අයටය. දයාන් කියන බන වලින් ඒ අයට පලක් නැත. ජනරජයේ නායකයාට හා ඔහුගේ ජනතාවටද පලක් නැත.
‘‘නායකයන් විසින් සමාජයක් වරදට පොළොඹවන විට වරදින් ආරෝපනය වන සමාජය විසින් නායකයන් ද එම වරදේම ඔබා ගන්නා බව දැන සිටිය යුතුය, එසේ වූ කල ඉන් මිදීමට අවශ්‍ය විභව ශක්තිය තමන් ට අහිමි වන බවත් ¥රදර්ශී නායකයෝ දැන සිටිති. සැබෑ නායකයෝ ඔවුහුුය. ඔවුහු ආත්ම ලාභය පතා සමාජය වරදට නො පොළොඹවති.’’
ඒ නිසා ගැලරියට එවැනි බාල මැජික් පෙන්වීම නායකයන්ගේ ලක්ෂණයක් නොවේ. බුද්ධිමතුන්ගේ ලක්ෂණයකුත් නොවේ. දැන් නායකයන් ට මැජික් පෙන්වන්නේ දයාන් හා ඔහු වැන්නන්ගෙන් ඒ මැජික් එක උගෙනගත් ගැලරියමය. අර දුෂ්ට බල වේගය එයයි. නායකයන් සිර වී සිටින්නේ නායකයන් ම හදා ගත් සිරගෙයෙහිය. ඒ සිර මැදිරිය බි`දලිය හැක්කේ සිර ගෙයින් පිට සිටින අයටය. මාගේ අතීත මිතුරා වෙනුවෙන් මා කරන්නේ එයයි. ඒ නිසා විහින් සිරගත වූ ඒ දුෂ්ට බලවේගයනට හෝ දයාන් ට පශ්චාත් යුද්ධ කාලය තුළ කරන්නට කිසි දෙයක් ඉතිරි වී නැත. සෙස්ස පස්සට.
ප්රගීත් එක්නැලිගොඩ
Comments