කුමන හෝ හේතුවක ට අප මිතුරන් ඝාතණය වීම අතිශය වේදනා ගෙන දෙන්නකි. 88/89 කැරළි සමයෙහි මා මිත‍්‍ර ජවිපෙ සොයුරන් විසිපහක ට වැඩි පිරිසක් මරා දැමිණි. උන් ගේ දේශපාලන මතය හා මා එක`ග නො වුණ ද නීත්‍යානුකූල නඩු පැවරීමකින් තොර ව එසේ ඝාතණ ය කිරීම තිරශ්චීන ය.
මේ කියන්න ට යන්නේ ද අමානුෂික ව ඝාතණය වූ සුවිශේෂී මිතුරන් සය දෙනෙකු ගැන ය.
රෝහණ කුමාරගේ ලිවීමේ කලාව ඔහුගේ යහලුවන් පවා කැමති නො වූ වකි. මාධ්‍ය කලාවෙහි සියලූ සදාචාර සීමාවන් උල්ංඝණය කළ ඔහු මිනිසුන්ගේ පුද්ගලික ජීවිතය ද ඈ දා නිර්ධය ලෙස පහර දුන්නේ ය.
මොන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය තිබුණ ද සීමාව ඉක්ම වූ කළ අවසානය නියත බව ඔහු ගේ ඝාතණය විසින් අප ට තේරුම් කරන ලදි. එහෙත් ඔහු නිහ`ඩ කරනු වෙනුවට මරා දැමීම කිසිසේත් යුක්ති සහගත නො වේ.
ලසන්ත වික‍්‍රමතුංගගේ ලිවීම් ඉතා නිර්ධය වූ ව ද ඔහු රතු කට්ට පැන්නේ නම් නැත. එහෙත් පාලකයන් සිතු වේ ඔහු තම සීමාව ඉක්ම ගිය බවකි.
රිචඩ් ද සොයිසා අමු අමුවේ මරා දමන ලද්දේ ජවිපෙ කැරළිකරුවන් ට සහය දීම නිසා ය.
දයා පතිරණ සහ විජය කුමාරණතුංග ජීවිතය පිදුවේ සිය දේශපාලන මතය අභීතව, නො වෙනස් ව දරා සිටීම හේතුවෙනි. දෙමළ මුස්ලිම් ජනතාව වෙත දේශපාලන බලය බෙදා දිය යුත්තේ යැයි තරයේ විශ්වාස කළ උන් ඒ වෙනුවෙන් කොන්දේසි විරහිත ව සටන් කළෝ ය. ඒ නිසා ම අවසානයෙහි මරණය නියත විය.
ඔවුනගේ මේ දේශපාලන මත ය කො තරම් නිවැරදි දැයි අප ට පසක් කරවනු ලැබු යේ පසු ව දිග්ගැස්සුනු මහ යුද්ධය ක කුරිරුකම විසිනි.
කල්‍යාණ මිත‍්‍ර ප‍්‍රදීප් එක්නැළිගොඩ නවීන බුද්ධිමතෙකි. ඔහුගේ ලියැවිලි දේශපාලනික ය. සමාජ විද්‍යාත්මක ය. අතුරුදහන් වූ ව ද සැමගේ විශ්වාසය වන්නේ ඔහු ද ඝාතණය වී ඇති වග ය. එහෙත් මරා දමන්න ට තරම් ඔහුගේ ලේඛණ, සීමාවන් ඉක්ම ගියේ නැත. ඔහු විනාශ කර ඇත්නම්, එය එම ලියැවිලි හේතුවෙන් නොව කිහිප දෙනෙකු පමණක් දැන සිටි ඔහුගේ රහසක් අනුන් විසින් පාවා දීම නිසා බව මගේ අදහස යි. එය මෙහි ලිවීම අසීරු ය.
මෙහි රෝහණ කුමාර හැර අන් සියලු ඝාතණ වක‍්‍රකාර ව යුද්ධය හා සම්බන්ධ ය.
මේ ඝාතණයන් ගැන චෝදනා එල්ල වූ යේ පහත අය ට ය.
රෝහණ කුමාර - චන්දි‍්‍රකා කුමාරණතුංග
රිචඩ් ද සොයිසා - ආර්. පේ‍්‍රමදාස
විජය කුමාරණතුංග - රෝහණ විජේවීර
දයා පතිරණ - රෝහණ විජේවීර
ලසන්ත වික‍්‍රමතුංග - ගෝඨාබය රාජපක්ෂ
ප‍්‍රගීත් එක්නැළිගොඩ - ගෝඨාබය රාජපක්ෂ
ඊනියා යුධ ජයග‍්‍රහණය සමරන මේ මොහොතෙහි දී ඒ පිළිබ`ද ව ද මතක් කර ගැනීම වටී.
සිරිමල් විජේසිංහ
Sirimal Wijesinghe
No comments: